🦊 Opryszczka W Jamie Ustnej Forum

laser frakcyjny — wiązka silnego światła padając na opryszczkę, natychmiast uśmierza ból, a po 2-3 dniach rana zaczyna się goić. Istnieją też domowe sposoby na opryszczkę na ustach. Okłady z ziół oraz produktów spożywczych mogą załagodzić objawy, a także sprawić, że skóra szybciej się goi. Zalicza się do nich:
Opryszczka może ulec poprawie dzięki odpowiednim zabiegom i pielęgnacji. W tym artykule opowiemy Ci o leczeniu zapalenie warg to zmiany pojawiające się w kącikach ust. Są one również powszechnie znane jako „opryszczka wargowa” i mogą mieć różne przyczyny. Stres, dieta i niektóre zarazki to jedne z najczęstszych przyczyn. W każdym razie można im przeciwdziałać za pomocą profilaktyki. Czasem niezbędne jest też profesjonalne leczenie wargowa zaczyna objawiać się suchością i zaczerwienieniem w kącikach ust. Chociaż mogą być krótkotrwałe, czasami stają się przewlekłe. W każdym razie ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem lub dentystą w celu odpowiedniego leczenia. Przyjrzyjmy się szczegółowo opcjom jest opryszczka wargowa?Jak już wspomnieliśmy, to, co powszechnie znamy jako „opryszczka kątowa”, w stomatologii znane jest jako „kątowe zapalenie warg ”. To zapalenie spoidła wargowego, czyli kącika, w którym górna warga styka się z dolną ogół wiąże się to z nadmierną wilgocią w okolicy. Z tego powodu małe dzieci i osoby starsze są najbardziej dotkniętymi grupami wiekowymi. U dzieci ślinotok i zmniejszona zdolność połykania śliny są zwykle wyzwalaczami. Zdarza się to często, gdy zęby przebijająJednak u osób starszych jest to zwykle spowodowane typowymi zmarszczkami wieku podeszłego. Jeśli zęby zostały utracone, a jama ustna nie wyzdrowiała, te fałdy w jamie ustnej są zwykle bardziej widoczne i sprzyjają powstawaniu głównymi objawami klinicznymi są zaczerwienienie okolicy oraz obecność drobnych szczelin lub ran. Te ostatnie są zwykle pokryte żółtawą lub białą błoną. To jest skórka zwilżona objawy mogą obejmować: Nieprzyjemny zapach podczas otwierania ust (halitoza) Ucisk lub ból podczas jedzenia kwaśnych, słonych lub pikantnych potraw Dyskomfort podczas otwierania ust Głębokie rany, które krwawią (w ciężkich przypadkach) W zależności od tego, czy opryszczka znajduje się tylko w jednym rogu, czy w obu, można ją sklasyfikować w następujący sposób: Jednostronne kątowe zapalenie warg Obustronne kątowe zapalenie warg Opryszczka występuje częściej u małych dzieci i osób starszych. Jednak każdy może na nie wargowa – jakie są przyczyny?Wybierając najlepszą metodę leczenia opryszczki, bardzo ważne jest, aby dowiedzieć się, co ją spowodowało. Z tego powodu powiemy teraz, dlaczego te zmiany pojawiają się na już, że jedną z najczęstszych przyczyn jest gromadzenie się wilgoci w okolicy, zwłaszcza u niemowląt i osób starszych. Duża ilość śliny na ustach sprzyja namnażaniu się grzybów i bakterii. Mówiąc dokładniej, ślina, która zalega w kącikach ust, wysycha i sprawia, że tkanka nabłonkowa pęka. Następnie kącik ust ponownie staje się wilgotny, stając się środowiskiem sprzyjającym kolonizacji wilgotność i namnażanie się chorobotwórczych drobnoustrojów wywołują proces zapalny, który charakteryzuje tę chorobę. Najczęstszymi winowajcami są drożdżaki Candida i bakterie z grupy gronkowców. Istnieją pewne sytuacje specyficzne dla jamy ustnej lub ogólnie dla zdrowia, które predysponują niektóre osoby do rozwoju tych zmian. Powiemy Ci o najczęstszych czynnikach, które zostały zidentyfikowane jako czynniki ryzyka: Bezzębie. Brak zębów zmienia fizjonomię twarzy, zmniejsza pionowy wymiar ust oraz sprzyja powstawaniu zmarszczek i fałd, które stają się mokre i bolące. Noszenie źle dopasowanych protez lub źle ustawione zęby. Suchość w ustach lub suchość skóry. Słaby układ odpornościowy, który może być powiązany z cukrzycą, HIV, nieswoistym zapaleniem jelit lub zespołem Downa. Cierpi na niedobory żywieniowe, zwłaszcza żelaza, cynku czy witamin A, B i C. Rozwój alergii na niektóre pokarmy lub produkty kosmetyczne. Po przejściu znacznej utraty wagi w stosunkowo krótkim czasie. Narażenie na bardzo niskie lub wysokie temperatury. Ciążowe zmiany hormonalne. Stres, niepokój lub problemy emocjonalne. Częste lizanie warg. Leki. Częste stosowanie antybiotyków lub stosowanie produktów retinoidowych. Szkodliwe nawyki, takie jak palenie. Profilaktyka i leczenie opryszczkiAby wybrać idealną kurację na opryszczkę, konieczna jest wizyta u lekarza, dermatologa lub stomatologa. Specjalista określi dokładną przyczynę i, w zależności od tego, wybierze tę lub inną opcję zostanie przeprowadzone fizyczne badanie jamy ustnej i zbadane zostaną inne podrażnienia, które pojawiły się na skórze. Niezbędny będzie również wywiad, aby dowiedzieć się o nawykach, diecie, stylu życia i stosowanych infekcja grzybicza lub bakteryjna jest dość powszechna, lekarz może zdecydować o pobraniu próbki kultury do analizy. Jednak ten krok zwykle pozostawia się, gdy zwykłe leczenie i pielęgnacja opryszczki nie przynoszą zależności od przyczyny leżącej u podstaw lekarz może rozwiązać problem w następujący sposób: Jeśli jest to spowodowane problemem żywieniowym, konieczne będą zmiany w diecie lub zastosowanie określonych suplementów, takich jak żelazo, kwas foliowy czy witamina B12. Gdy opryszczka ma związek z suchością w ustach, dobre nawodnienie, wskazane będzie stosowanie gumy do żucia bez cukru lub sztucznej śliny. Zabiegi przeciwzmarszczkowe za pomocą wstrzyknięć wypełniacza mogą być odpowiednie w przypadku bardzo wyraźnych fałd. Jeśli w grę wchodzą nieprawidłowe ułożenie zębów lub nieprzystosowane protezy, terminowe leczenie stomatologiczne poprawi sytuację. W przypadku alergii należy zidentyfikować i odstawić produkt wywołujący. Przepisywanie leków przeciwalergicznych może poprawić sytuację. Jeśli źródłem były ekstremalne temperatury, użyj balsamu do ust i unikaj ponownego wystawiania na zimne lub intensywne światło słoneczne. Jeśli są one związane ze stresem lub lękiem, odzyskanie dobrego samopoczucia psychicznego będzie częścią terapii. Oprócz tych rozwiązań, które odpowiadają za pochodzenie problemu, lekarz wskaże konkretne sposoby leczenia i pielęgnacji opryszczki. Zobaczmy stosowane miejscowoGdy opryszczka zostanie zarażona przez bakterie lub grzyby, konieczne będą leki, aby zwalczyć zarazki. Są to kremy do stosowania miejscowego zawierające środki przeciwgrzybicze lub wskazane mogą być maści zawierające steroidy. Te kremy zmniejszają dyskomfort i stany zapalne. W niektórych przypadkach stosuje się maści zawierające kombinację leków przeciwgrzybiczych, antybiotyków i może również zalecić stosowanie miejscowego środka antyseptycznego lub płynu do płukania jamy ustnej w celu oczyszczenia ran i przyspieszenia gojenia. Najczęściej występuje chlorheksydyna. Jeśli produkt jest żelem, można go nakładać bezpośrednio na ranę. Z drugiej strony, jeśli jest to płyn, należy go nakładać wacikiem lub jest również stosowanie kremów leczniczych zawierających chlorek benzalkoniowy, tlenek cynku lub witaminy A i D. Nawilżają, leczą i łagodzą stany zapalne. Z kolei działają barierowo na dany obszar i izolują go przed wilgocią. W ten sposób przyspiesza się regeneracja skóry i poprawia się ogólnoustrojoweChociaż nie jest to najczęstsze, lekarz może uznać za właściwe stosowanie leków ogólnoustrojowych w leczeniu opryszczki. Zwykle dzieje się tak w przypadkach, gdy odporność pacjenta jest zależności od okoliczności lekarz przepisze kapsułki przeciwgrzybicze na zakażone grzybami zapalenie warg. A jeśli rana została skolonizowana przez bakterie, zostaną przepisane pielęgnacja i leczenie opryszczkiDomowym sposobem na promowanie regeneracji tkanek jest jedzenie pokarmów, które zmniejszają podrażnienia w okolicy. Unikanie słonych, pikantnych, kwaśnych potraw, a także alkoholu ochroni ranę i zapobiegnie dyskomfortowi. Inne środki są następujące: Utrzymuj ranę suchą i nawilżoną Unikaj lizania lub podgryzania obszaru Nie otwieraj nadmiernie ust, aby zmiany lepiej się zamykały. Używaj balsamu do ust, wazeliny lub oleju kokosowego, aby uszczelnić obszar i przyspieszyć gojenie. Stosowanie nawilżających balsamów i kremów na usta może przyczynić się do zapobiegania uniknąć opryszczki?Pielęgnacja skóry ust jest bardzo ważna, aby ten obszar jamy ustnej był zdrowy. Jego nawilżenie i elastyczność sprawią, że nie będzie łatwo pękać podczas ziewania, mówienia lub jedzenia. Bardzo pomocne jest stosowanie kremów lub balsamów do pomysłem jest również przećwiczenie następujących rzeczy: Utrzymuj obszar w suchości. Unikaj lizania lub moczenia skóry językiem. Uważaj na słońce i zimno. Zadbaj o obszar z filtrem przeciwsłonecznym. Stosuj zdrową i zróżnicowaną dietę, która zapewnia wystarczającą ilość witamin i minerałów. Należy zadbać o odpowiednią higienę jamy ustnej i ciała. Niezawodne leczenie opryszczkiJak widzisz, kątowe zapalenie warg jest stanem zapalnym, który wpływa na kąciki ust. Na szczęście można to kontrolować za pomocą prostych zabiegów i pielęgnacji. Jednak zawsze dobrze jest udać się do lekarza lub dentysty, zwłaszcza jeśli zmiany nie znikają po 2 tygodniach lub jeśli się nasilają lub pojawiają się może Cię zainteresować ...

Większość dorosłych Polaków w mniejszym lub większym stopniu cierpi na choroby wynikające z nieprawidłowej higieny jamy ustnej. Autor: Photos.com Kamień nazębny, parodontoza i próchnica to najczęstsze skutki złej higieny jamy ustnej. Nieumiejętne szczotkowanie zębów może prowadzić do nieestetycznego wyglądu zębów i

Fot. Dmytro Flisak / Opublikowano: 09:18Aktualizacja: 10:43 Opryszczka na ustach jest mało estetyczną i bardzo bolesną dolegliwością. Jest to choroba zakaźna, a jej przyczyną jest zakażenie wirusem opryszczki – HSV. Nie jest ona groźna sama w sobie, jednak może przynieść groźne powikłania. Istnieje wiele sposobów zapobiegania i leczenia opryszczki wargowej. Opryszczka na ustach – przyczynyOpryszczka wargowa – objawyOpryszczka na ustach w ciążyOpryszczka na ustach – leczeniePowikłania opryszczki ust Jeżeli raz dojdzie do zakażenia wirusem opryszczki warg, osoba ta jest już jego nosicielem do końca życia, a objaw w postaci bolesnych pęcherzyków powraca co jakiś czas, w zależności od ogólnego stanu organizmu. Jedyne co można zrobić to nie dopuścić do nawrotu choroby lub złagodzić bolesne dolegliwości. Potoczna nazwa opryszczki to zimno lub febra. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Omega-3 1000 mg, 120 kaps 54,90 zł Odporność Bloxin Żel do jamy ustnej w sprayu, 20 ml 25,99 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Iskial MAX + CZOSNEK, Suplement diety wspierający odporność i układ oddechowy, 120 kapsułek 42,90 zł Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Za pojawienie się opryszczki wargowej odpowiedzialny jest wirus herpes simplex virus, w skrócie HSV. Powoduje on powstawanie bolesnych zmian skórnych w różnych miejscach na ciele, w tym na narządach płciowych, a najczęściej na wargach i w jamie ustnej. Do zakażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt, na przykład picie z tej samej butelki lub pocałunek z osobą, która ma opryszczkę na ustach lub jest nosicielem HSV. Wirus wnika do organizmu człowieka przez uszkodzoną błonę śluzową, namnaża się, powodując objawy w postaci opryszczki na wardze. Następnie wędruje do zakończeń nerwów czuciowych, najczęściej nerwu trójdzielnego. Tam uśpiony czeka na pojawienie się czynników, które umożliwią jego ponowną aktywację. Są nimi: osłabienie odporności, stres, menstruacja, zmęczenie, przeziębienie lub długotrwałe przebywanie na słońcu. Opryszczka wargowa – objawy Zakażenie wirusem opryszczki przebiega w dwóch etapach. W pierwszych 2-3 dniach zakażenia pojawia się swędzenie, mrowienie i piekący ból czerwieni warg. Są to tak zwane objawy zwiastunowe opryszczki na ustach. W kolejnych dniach na wargach pojawiają się niewielkie pęcherzyki o wielkości kilku milimetrów, wypełnione płynem surowiczym, a następnie treścią ropną. W ostatniej fazie pękają, zasychają i pokrywają się strupkami. Cały proces trwa mniej więcej około tygodnia i nie pozostawia po sobie śladów w postaci blizn. Jeżeli jest to pierwsze zakażenie, zmian opryszczkowych jest więcej i są one rozmieszczone w kilku miejscach. Natomiast przy opryszczce nawrotowej są one mniejsze i bardziej ograniczone. Pęcherzyki mogą pojawić się w innych miejscach na twarzy. Opryszczka dotyczy także okolicy nosa, policzków, brody, skóry wokół ust lub jamy ustnej. Może jej towarzyszyć podwyższona temperatura ciała i powiększenie okolicznych węzłów chłonnych. Zobacz także Opryszczka na ustach w ciąży Opryszczka wargowa w ciąży pojawia się często w pierwszych tygodniach po zapłodnieniu, ponieważ często występuje wtedy nagły spadek odporności. Pierwsze zakażenie wirusem HSV u kobiety ciężarnej zazwyczaj nie jest szkodliwe dla płodu. Większy problem stanowi opryszczka narządów płciowych, ponieważ dziecko może się nią zarazić podczas porodu. Należy zawsze wspomnieć lekarzowi, że jest się nosicielem HSV. Opryszczka wargowa jest niebezpieczna dla noworodków, ponieważ nie mają one jeszcze w pełni wykształconego układu immunologicznego. Zakażenie HSV może doprowadzić do zapalenia opon mózgowo – rdzeniowych. W tym celu osoby, które mają opryszczkę na ustach, powinny ograniczyć kontakt z niemowlęciem. Opryszczka na ustach – leczenie Opryszczka na ustach nie jest możliwa do całkowitego wyleczenia, ponieważ wirus HSV zostaje w organizmie człowieka na zawsze i uaktywnia się co jakiś czas. Leczenie ogranicza się więc do łagodzenia objawów. W tym celu stosuje się miejscowe leki przeciwwirusowe w postaci maści lub żelu oraz, w razie konieczności, doustne leki antywirusowe, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Leczenie opryszczki wargowej powinno rozpocząć się już w momencie pojawienia się objawów zwiastunowych. Lek przeciwwirusowy należy stosować doustnie i smarować miejsce pieczenia maścią z acyklowirem nawet do 5 razy dziennie. W aptece bez recepty dostępne są także plastry, które leczą opryszczkę i pozwalają ją nieco ukryć. Bolesne objawy pomogą złagodzić także domowe sposoby na opryszczkę. Pomocne jest przykładanie do ust kostek lodu lub zimnych okładów. Gojenie opryszczki przyspiesza także cynk, który jest zawarty w paście do zębów. Kiedy pojawi się strup, warto go nawilżać wazeliną lub balsamami do ust, ponieważ jego podrażnienie powoduje ból i opóźnia gojenie. Powikłania opryszczki ust Opryszczka ust jest uciążliwym, ale niegroźnym schorzeniem. Jednak jej bagatelizowanie może doprowadzić do groźnych powikłań. Opryszczka na wargach może przenieść się na narządy płciowe poprzez oralne stosunki seksualne. Nie należy także dotykać pęcherzyków, aby nie przenieść wirusa na przykład do oczu, ponieważ może to skutkować zapaleniem rogówki lub opon mózgowo – rdzeniowych. Jeżeli nawroty opryszczki są częste i uciążliwe można stosować profilaktycznie acyklowir w postaci tabletek. W zapobieganiu pomoże też dbanie o ogólną dobrą kondycję organizmu: zdrowe odżywianie, higiena rąk, odpoczynek, profilaktyka przeziębień. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Angelika Janowicz Jestem absolwentką Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu na kierunku pielęgniarstwo, od 6 lat związaną z niezwykłym światem medycyny. Piszę, bo chcę podnosić świadomość społeczeństwa na temat tak ważnych kwestii jak zdrowie, zdrowy tryb życia czy profilaktyka. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
To jest poprostu okropieństwo. Lekarz stwierdził zapalenie jamy ustnej w środę, ale już od poprzedniego piątku z Martą było kiepsko. Zaczęło się od oczu- zapalenie spojówek, potem temeratura 39 st. potem biegunka, brak apetytu, maruda…. Dopiero w srodę pojechaliśmy z nią do szpitala, bo było tragicznie!
Zmiany pęcherzowe w jamie ustnej – przyczyny Zmiany pęcherzowe na błonie śluzowej jamy ustnej mogą być wynikiem urazu, infekcji lub schorzeń związanych z działaniem układu immunologicznego. Pęcherze i pęcherzyki wykazują tendencję do łatwego pękania z pozostawieniem nadżerek lub owrzodzeń. Choroby pęcherzowe mogą być bolesne i dotyczyć pacjentów w każdym wieku. U dzieci i młodych dorosłych częściej jednak występują opryszczkowe zapalenia jamy ustnej i zmiany w przebiegu ospy wietrznej, a u starszych pacjentów częściej rozpoznaje się pęcherzycę, chorobę Duhringa czy pemfigoid błon śluzowych. Pierwotne opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i dziąseł Pierwotne opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i dziąseł (postać pierwotnego zakażenia HSV – herpes simplex virus) to najczęstsza infekcja wirusowa w jamie ustnej. Zazwyczaj powodowana jest przez wirus opryszczki zwykłej typu 1 (HSV-1), ale obserwuje się również zakażenia wirusem HSV typu 2 (tzw. typem genitalnym). HSV-1 łatwo rozprzestrzenia się przez ślinę; źródłem zakażenia może być osoba chora lub nosiciel bezobjawowy. Infekując komórki nabłonka śluzówki jamy ustnej wirus HSV przyczynia się do powstawania śródnabłonkowych pęcherzyków, które pękają i pozostawiają strupy na wargach lub nadżerki w jamie ustnej. Zmianom towarzyszy obrzmienie i zaczerwienienie dziąseł; może wystąpić gorączka, ból głowy i powiększenie szyjnych węzłów chłonnych. Po wyleczeniu zakażenia pierwotnego utajony HSV rezyduje w tkance nerwowej i innych tkankach okolicy ustno-twarzowej. Opryszczka nawracająca Wtórne zakażenie wirusem opryszki zwykłej wiąże się z reaktywacją latentnej postaci HSV, na skutek miejscowego załamania dozoru immunologicznego lub zmian lokalnych mediatorów zapalnych (umożliwiających replikację wirusa). Choroba przebiega z wysiewem pęcherzyków, które pękają i pozostawiają nadżerkę. Ospa wietrzna i półpasiec Pierwotne zakażenie wirusem VZV (Varicella zoster virus – wirusem ospy wietrznej i półpaśca) wywołuje ospę wietrzną (w dzieciństwie). Reaktywacja latentnego VZV klinicznie objawia się jako półpasiec (w późniejszym okresie życia). Czynnikiem sprzyjającym reaktywacji najczęściej jest immunosupresja (powodowana nowotworem złośliwym, lekami, zakażeniem wirusem HIV i in.) Ospa wietrzna objawia się plamisto-grudkową wysypką na skórze, którą mogą poprzedzać (lub jej towarzyszyć) drobne nadżerki w jamie ustnej – na błonie śluzowej podniebienia i gardła. Reaktywacja VZV w półpaścu przebiega z silnym bólem po jednej stronie ciała, po którym pojawiają się zmiany pęcherzykowe (występujące jednostronnie, ograniczone do błony śluzowej i skóry unerwionej pojedynczą gałęzią nerwu trójdzielnego). Pemfigoid błon śluzowych Pemfigoid błon śluzowych (mucous membrane pemphigoid, MMP) jest autoimmunologiczną chorobą pęcherzową, która może zajmować błony śluzowe i/lub skórę. Zmiany w jamie ustnej zazwyczaj przyjmują postać bolesnych owrzodzeń śluzówki lub złuszczającego zapalenia dziąseł. Pęcherzyki i pęcherze mogą być wypełnione krwią, mają skłonność do szybkiego pękania. Zmiany w jamie ustnej najczęściej goją się bez bliznowacenia. Choroba Duhringa Choroba Duhringa (dermatitis herpetiformis) jest skórną postacią celiakii, związaną z nadwrażliwością na alfagliadynową frakcję białek pszenicy (wrażliwość na gluten). To choroba przewlekła przebiegająca z powstawaniem skupisk pęcherzyków na skórze lub błonie śluzowej, które mogą być poprzedzone zmianami rumieniowymi. Towarzyszy im silny świąd. W niektórych przypadkach zmiany w jamie ustnej są pierwszym objawem choroby. Rumień wysiękowy wielopostaciowy Rumień wysiękowy wielopostaciowy (erythema exudativum multiforme, EM) jest ostrą, nawrotową chorobą śluzówkowo-skórną, z tendencją do samoograniczania się. Jej etiologia nie została w pełni poznana, uważa się jednak, że to rodzaj reakcji nadwrażliwości, głównie na czynniki infekcyjne (wirus opryszczki zwykłej) lub niektóre leki (np. sulfonamidy). W jamie ustnej obserwuje się zmiany rumieniowe, pęcherze, rozsiane bolesne nadżerki i owrzodzenia oraz strupy krwotoczne na wargach. Proces chorobowy może objąć śluzówkę jamy ustnej, oczu i narządów płciowych – pojedynczo albo w skojarzeniu ze zmianami skórnymi. Choroba przebiega często z powiększeniem węzłów chłonnych i ogólnym złym samopoczuciem. Pęcherzyca Pęcherzyca to grupa autoimmunologicznych chorób pęcherzowych przebiegających z zajęciem skóry, jamy ustnej i innych błon śluzowych. W Polsce najczęstszą postacią jest pęcherzyca zwykła (pemphigus vulgaris, PV) powodująca obszary zmian nadżerkowych na śluzówce jamy ustnej, które mogą przechodzić na przełyk. W pęcherzycy dochodzi do wytwarzania krążących przeciwciał skierowanych przeciwko białku budującemu desmosomy w skórze i błonie śluzowej. W pęcherzycy zwykłej antygen stanowi desmogleina 3. Przeciwciało (po związaniu z tym antygenem) aktywuje układ dopełniacza i aktywator plazminogenu, powodując akantolizę i powstawanie łatwo pękających pęcherzy.
u nas bylo o tyle ciężej że okazało sie to ostrym opryszczkowym zapaleniem jamy ustnej z gorączką i opryszczka była w całej buzi na języku i na ustach. Mały dostał antybiotyk Ceclor, syropy Flumycon, Nurofen oraz tabletki Heviran (antywirusowe stosowane tez przy ostrej ospie) i drugiego dnia goraczka zeszła a krostki zbladły troche Opryszczka, potocznie zwana „zimnem” to umiejscowione w obrębie wargi zmiany dermatologiczne wywołane zakażeniem wirusowym. Wykwit spowodowany opryszczką może osiągać różne rozmiary. Przebarwienia na ustach są bezwzględnie defektem kosmetycznym i estetycznym, dlatego każdy pacjent szuka odpowiedzi na pytanie, jak szybko pozbyć się opryszczki? Co to jest opryszczka? Opryszczka to choroba wywołana przez wirus opryszczki (HSV- herpes simplex virus). Pierwsze doniesienia na temat zakażenia opryszczką pochodzą z czasów starożytnych i były opisywane już przez Egipcjan. Opryszczka wirusa HSV dotyka okolic okołowargowych i błony śluzowej jamy ustnej. Warto odróżnić dwa typy wirusa HSV powodującego zakażenie opryszczką: wirus opryszczki HSV-1 powoduje zakażenia okolic twarzy i błon śluzowych jamy ustnej; wirus opryszczki HSV-2 wywołuje zakażenia okolic okołogenitalnych. Skala zakażeń opryszczką wargową jest trudna do oszacowania, gdyż w wielu przypadkach infekcja przebiega bezobjawowo lub objawy takie jak drobne krostki na ustach są niezauważalne. W Polsce według danych statystycznych swoiste przeciwciała dla wirusa opryszczki HSV-1 stwierdza się u blisko 90% populacji, a co trzecia osoba powyżej 15. roku życia odczuwa objawy opryszczki. Choroba ma tendencję do nawracania i jest częściej diagnozowana u kobiet niż mężczyzn. Jak dochodzi do zakażenia opryszczką? Opryszczka wargowa, często zwana jest „chorobą pocałunków” ze względu na to, że do zakażenia wirusem dochodzi poprzez kontakt z nosicielem lub osobą chorą. Wirus opryszczki rozprzestrzenia się wraz ze śliną i łzami oraz poprzez wydzieliny z dróg układu płciowego oraz układu moczowego. Wirus HSV przenosi się także przez używanie tych samych przedmiotów higieny osobistej np. ręczników. Po wniknięciu do organizmu wirus opryszczki wargowej atakuje komórki nerwowe zwoju trójdzielnego, stąd odczuwalne przez pacjenta są dolegliwości bólowe oraz swędzenie ust. Choroba wywołana wirusem opryszczki, najczęściej ma charakter nawrotowy. Pierwotne zakażenie może nie dawać żadnych objawów. Zakażenie wirusem opryszczki dotyczy także dzieci i występuje pod postacią zapalenia jamy ustnej i dziąseł. W zaostrzonej postaci choroby u dziecka zakażonego opryszczką w jamie ustnej powstają pęcherzyki, które po pęknięciu przyjmują postać owrzodzeń i nadżerek. Zwykle występuje wysoka gorączka i obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych. Objawy opryszczki Występowanie opryszczki u osób dorosłych może mieć postać bezobjawową, co może świadczyć o szybkiej i skutecznej reakcji układu immunologicznego. U osób z obniżoną odpornością dochodzi zwykle do wystąpienia całego spektrum objawów. Nie dość, że są one bolesne i powodują dyskomfort podczas wykonywania czynności, w których uczestniczy jama ustna (jedzenie, ziewanie, mówienie, śpiewanie), to powodują defekt natury estetycznej. Okres wylęgania się wirusa wynosi od 2 do 12 dni. Pierwsza faza opryszczki daje symptomy takie jak swędzące usta oraz uczucie mrowienia i pieczenia okolic okołowargowych. Kolejne etapy opryszczki to powstawanie drobnych pęcherzyków, wypełnionych płynem surowiczym. Te z kolei po kilku dniach ulegają pęknięciu i powstają w tych miejscach zaognione nadżerki. Po tym stadium choroby powstają krostki na ustach i niewielkie strupki, które wskazują na końcową fazę opryszczki. To, ile trwa opryszczka, zależy od nasilenia objawów chorobowych i momentu rozpoczęcia leczenia. Proces gojenia wykwitów opryszczki na ustach trwa zwykle do około dwóch tygodni. Zakażenie opryszczką może wiązać się z wystąpieniem powikłań takich jak pojawienie się wyprysku opryszczkowatego Kaposiego. W przebiegu choroby mogą wówczas powstać rozległe zmiany zapalne skóry. Komplikacje dotyczą najczęściej osób z obniżoną odpornością, po przebytych chorobach, które obciążyły w dużym stopniu układ immunologiczny lub na przykład chorych na atopowe zapalenie skóry. Często chorzy, w wyniku powikłań po zakażeniu wirusem opryszczki wymagają hospitalizacji. Przyczyny opryszczki Opryszczka to zakaźna choroba wirusowa, wobec czego do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z nosicielem wirusa HSV. Jednak podatność na pełnoobjawowy rozwój choroby oraz nasilenie dolegliwości, jakie wywołują objawy opryszczki, jest uwarunkowany wieloma czynnikami. Zakażenie opryszczką – czynniki sprzyjające: obniżona odporność organizmu; infekcje dróg oddechowych; niedawna antybiotykoterapia; przyjmowanie leków immunosupresyjnych; przemęczenie fizyczne; przewlekły stres; zaburzenia snu; choroby przewlekłe z towarzyszącym stanem zapalnym, ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe; urazy i otarcia okolic okołowargowych; zabiegi medycyny estetycznej (szczególnie powiększanie ust). Warto podkreślić, że nosiciel wirusa HSV, który przechodzi zakażenie bezobjawowo, jest zagrożeniem dla osób obciążonych czynnikami ryzyka. Jak leczyć opryszczkę? W przypadku wystąpienia zakażenia wirusem opryszczki, szybkie wdrożenie leczenia skraca czas terapii oraz zmniejsza dokuczliwość objawów opryszczki. Pacjent odczuwa poprawę, jeśli chodzi o odczuwanie swędzenia, pieczenia i mrowienia okolic ust. Zahamowane zostają także dolegliwości bólowe. Im wcześniejsza interwencja farmakologiczna, tym większa szansa na zredukowanie objawów, zanim wystąpią aktywne zmiany w postaci wykwitu surowiczego na ustach i okolicy okołowargowej. Leczenie zwykle obejmuje leki przeciwwirusowe, które zakłócają replikację wirusa, zmniejszają nasilenie fizyczne zmian i zmniejszają ryzyko przeniesienia wirusa na inne osoby. Najczęściej w leczeniu opryszczki stosuje się acyklowir. Warto też wspomóc odporność organizmu w trakcie terapii stosując naturalne preparaty lecznicze na bazie ziół. Działanie wzmacniające odporność wykazują preparaty na bazie jeżówki purpurowej oraz aloesu drzewiastego. Poprawę odporności zapewni także zbilansowana dieta, bogata w warzywa i owoce będące źródłem witamin i minerałów. Dodatkowo należy zadbać o właściwą regenerację i odpoczynek, szczególnie podczas leczenia opryszczki unikać stresu i zbyt intensywnej aktywności fizycznej. lek. Michał Dąbrowski
W gabinecie dentystycznym końcówki mocno pryskają wodą i ten cały aerozol może nie tylko ROZNIEŚĆ WIRUSA DO 3M OD UNITU ale może przede wszystkim ROZNIEŚĆ WIRUSA PO CAŁEJ JAMIE USTNEJ
Opryszczka to charakterystyczne pęcherzykowe zmiany skórne wywołane obecnością wirusa opryszczki pospolitej w organizmie (Herpes simplex virus - w skrócie HSV). Jest to najczęstsze zakażenie wirusowe u ludzi, a charakterystyczne zmiany skórne, w zależności od typu wirusa, mogą pojawiać się na wargach lub w okolicach intymnych. Spis treści: Opryszczka - objawy Opryszczka - przyczyny Opryszczka a ciąża rozwiń Opryszczka - objawy Wirusy opryszczki pospolitej HSV-1 (Herpes simplex virus 1) i HSV-2 (Herpes simplex virus 2) należą do podgrupy alfa rodziny Herpesviridae. Typ 1 (HSV-1) jest czynnikiem patogenetycznym odpowiedzialnym za zmiany w jamie ustnej, na spojówkach, rogówce i skórze górnej połowy ciała oraz opryszczkę wargową. W 50% przypadków powoduje pierwotne zakażenie narządów płciowych – najczęściej prącia u mężczyzn i warg sromowych u kobiet. Typ 2 (HSV-2) powoduje zmiany głównie w okolicy narządów płciowych czyli opryszczkę genitalną. Rzadko HSV-2 może wywołać zmiany w jamie ustnej. Mimo że nosicielami wirusów opryszczki pospolitej jest blisko 80 procent populacji, to choruje zaledwie połowa. Do zakażeń typem 1 HSV dochodzi głównie w dzieciństwie, pomiędzy 6. miesiącem a 5. rokiem życia. Zakażenie wirusem opryszczki pospolitej HSV może przebiegać w dwojaki sposób - objawowy lub bezobjawowy. Okres wylęgania wynosi średnio 4 dni (od dwóch do 12 dni). Typowe dla choroby są symptomy ją zapowiadające w postaci swędzenia, pieczenia, mrowienia, które poprzedzają wystąpienie zmian skórnych. Charakterystyczne wykwity na skórze to pęcherzyki wypełnione przejrzystą, surowiczą treścią, występujące w grupie. Następnie po paru dniach, pęcherzyki pękają, a w ich miejsce pojawiają się drobne nadżerki pokryte strupem. Opryszczka - przyczyny Jedynym rezerwuarem wirusa jest człowiek jednak bardzo trudno jednoznacznie określić źródło zakażenia wirusem HSV, ze względu na to, że często przebieg jest bezobjawowy lub symptomy są bardzo dyskretne. Do zakażenia opryszczką, które może mieć postać pierwotną i nawrotową, dochodzi w wyniku kontaktu z chorym lub nosicielem. Wrotami zakażenia są błony śluzowe lub uszkodzona skóra. Zarazić się można również przez bezpośredni kontakt z wydzielinami: łzami, śliną, wydzielinami z pochwy, szyjki macicy, cewki moczowej, nasieniem lub moczem. Jak dowiedziono, zakażenie HSV jest najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową. Warto też pamiętać, że wirusy opryszczki pozostają w organizmie na całe życie, lokują się w zwojach nerwów czuciowych S2–S5 i mają zdolność do reaktywacji w sprzyjających warunkach po okresie utajenia. Do nawrotów opryszczki dochodzi pod wpływem czynników wyzwalających, takich jak: choroby infekcyjne przebiegające z gorączką, promieniowanie słoneczne, stres, przemęczenie, silne oziębienie, miesiączka, jak również mikrourazów wywołanych np. zabiegami kosmetycznymi, takimi jak dermabrazja, epilacja czy makijaż permanentny. Opryszczka częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Wśród czynników ryzyka zakażenia wirusem opryszczki HSV-1 wyróżnić można: wiek rasę oraz status ekonomiczny, miejsce zamieszkania. Natomiast do czynników predysponujących do zakażenia wirusem opryszczki narządów płciowych należą: średni wiek, płeć żeńska, występowanie innych schorzeń infekcyjnych przenoszonych drogą płciową, choroby układu moczowego, wczesne rozpoczęcie aktywności seksualnej, wielu partnerów seksualnych, niestosowanie prezerwatyw, niski dochód oraz niski poziom wykształcenia. Opryszczka a ciąża W trakcie ciąży wirus opryszczki może doprowadzić do wystąpienia powikłań u nienarodzonego dziecka. Z punktu widzenia potomka najbardziej niebezpieczna jest opryszczka narządów płciowych ciężarnej. Opryszczka genitalna objawia się pęcherzem lub pęcherzykami, towarzyszy im silny ból, powiększone węzły chłonne i gorączka. Z tego powodu, o opryszczce należy poinformować lekarza, który wdroży odpowiednie leczenie. Do zakażenia płodu może dojść zarówno w przypadku infekcji pierwotnej, nawrotowej, jak i podczas infekcji bezobjawowej. Najczęściej opryszczkę narządów płciowych wywołuje HSV-2, ale możliwe jest także zakażenie HSV-1 podczas kontaktów oralno-genitalnych. HSV-2 odpowiada za objawowe zakażenia u noworodków. Noworodek matki z zakażeniem opryszczkowym dróg rodnych może zakazić się w czasie porodu drogami natury, szczególnie gdy dojdzie do pęknięcia błon płodowych na 4–6 godzin przed urodzeniem. Objawowe zakażenie HSV o lokalizacji genitalnej w okresie okołoporodowym jest wskazaniem do zakończenia ciąży drogą cięcia cesarskiego. W wyniku zakażenia płodu może dojść do poronienia, przedwczesnego porodu lub do wrodzonego zakażenia HSV, a to może spowodować rozwój wad płodu pod postacią np. małogłowia, wodogłowia, wad serca oraz zmian ocznych i neurologicznych. Największe ryzyko zakażenia płodu oraz noworodka stanowi pierwotna infekcja opryszczką genitalną w ostatnim trymestrze ciąży oraz pojawienie się zmian na narządach płciowych kobiety w okresie okołoporodowym. Następstwa okołoporodowego zakażenia noworodka mogą przebiegać łagodnie w postaci nieznacznie nasilonych zmian skórnych lub śluzówkowych, lecz mogą również prowadzić do zakażenia narządu wzroku, narządów wewnętrznych oraz zapalenia opon mózgowych i mózgu. Pierwotne, objawowe zakażenie wirusem opryszczki pospolitej w ciąży wymaga leczenia farmakologicznego. Stosowanie leków przeciwwirusowych w II i III trymestrze jest bezpieczne dla płodu natomiast nie ma pewności co do bezpieczeństwa ich stosowania na początku ciąży. U kobiet, które wcześniej miały stwierdzona opryszczkę narządów płciowych, zaleca się profilaktyczne leczenie przeciwwirusowe od 34. – 36. tygodnia ciąży do porodu. Takie postępowanie obniża ryzyko zakażenia noworodka. Opryszczka - leczenie Warto pamiętać, że nie ma możliwości całkowitego wyleczenia się z wirusa HSV gdyż nawet po ustąpieniu objawów pozostaje on w organizmie w postaci utajonej. Dodatkowo nie zmniejsza się ryzyko zakażenia innych osób ani częstość nawrotów zakażeń. Leczenie powinno się rozpocząć już w momencie odczuwania swędzenia. Wówczas należy udać się od apteki i zastosować leki przeciwwirusowe z acyklowirem lub walacyklowirem, dostępne bez recepty. W przypadku, gdy opryszczka nie ustępuje po dwóch tygodniach, należy skonsultować się z lekarzem dermatologiem. Może czasem być konieczna antybiotykoterapia. Natomiast przy bardzo rozsianym procesie, czyli obficie występujących pęcherzykach albo uporczywej opryszczce genitalnej, konieczne może się okazać podanie leku dożylnie, możliwe tylko w warunkach szpitalnych. W zakażeniach narządów płciowych lub błon śluzowych leki należy przyjmować doustnie, a nie w formie maści. Źródła: M., Najczęstsze postacie kliniczne zakażeń wywołanych przez wirusy z rodziny Herpesviridae; 2006; 8: 61-67. K., Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej u dorosłych. Medycyna Rodzinna, 2002; (3-4); 116. P., Co to jest opryszczka?, Dermatologia po Dyplomie, 2017; (02). B., Namysł J., Prokop J., Opryszczka narządów płciowych - klinika i epidemiologia. Post Dermatol Alergol, 2007; 4: 194-201. Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące postępowania w przypadku zakażenia wirusem HSV w położnictwie Ginekol Pol. 2015, 86, 715-717 dr n. med. Katarzyna Skórzewska, redaktor merytoryczna enel-zdrowie
Opryszczka zwykła, czy inaczej opryszczka pospolita, febra lub „zimno”, to choroba zakaźna, za którą odpowiedzialne są wirusy HSV1 i HSV2. Opryszczkę wargową wywołują wirusy HSV1. Pojawia się zazwyczaj na czerwieni wargowej na granicy błony jamy ustnej i warg, gdy odporność organizmu ulega osłabieniu. Opryszczka wargowa nie tylko szpeci. Towarzyszą jej swędząca wysypka i ból w okolicach ust, które są pierwszymi objawami opryszczki wargowej, wywołanej przez wirusa HSV1. Można się nią zarazić, choć atakuje zwykle osłabiony organizm. Sama opryszczka nie jest groźna, ale wywołane nią powikłania - już tak, dlatego opryszczkę trzeba leczyć i zapobiegać jej nawrotom. Opryszczka wargowa nie jest groźna, ale wywołane nią powikłania - już tak, dlatego opryszczkę trzeba leczyć i zapobiegać jej nawrotom. Opryszczka wargowa to powracający problem wielu osób, bo niemal każdy z nas jest nosicielem wirusa opryszczki - Herpes simplex. Lekarze szacują, że zakażonych jest około 80 procent ludzi, ale choruje tylko połowa z nich. Nie wiadomo, dlaczego wirus opryszczki nie zawsze wywołuje chorobę. Wiadomo natomiast, że mniej więcej do 5. roku życia opryszczka najczęściej przebiega bezobjawowo. U dorosłych zwykle pierwszy atak "zimna" jest najbardziej gwałtowny i najboleśniejszy. Opryszczka wargowa potocznie określana jest jako "zimno", "skwarka" lub "febra". Wywołuje ją wirus Herpes simplex typ 1 - HSV1. Wirus opryszczki typu 2 (HSV2) odpowiedzialny jest za opryszczkę genitalną, nie wywołuje wargowej odmiany choroby. I odwrotnie - opryszczka z ust zwykle nie przenosi się na narządy płciowe, choć zdarza się, że HSV1 wywołuje opryszczkę również w okolicach genitaliów i można zarazić się nim przez seks oralny. Opryszczka wargowa zwykle nie jest groźna. Może być jednak niebezpieczna, np. gdy wirus zostanie przeniesiony ręką do oka - grozi to utratą wzroku. HSV1 może też zawędrować np. do mózgu i wywołać opryszczkowe zapalenie opon mózgowych. Powikłania opryszczki wargowej są szczególnie groźne dla kobiet w ciąży. Lepiej więc dmuchać na "zimno" i unikać kontaktu z chorymi. Czytaj też: Opryszczka w ciąży Spis treściOpryszczka wargowa - objawyOpryszczka wargowa - drogi zakażeniaOpryszczka wargowa - leczenieNawracająca opryszczka wargowaOpryszczka: jak uniknąć zakażenia wirusem i powikłań?Opryszczka wargowa nie tylko na ustachOpryszczka wargowa a półpasiec i ospa wietrzna Opryszczka wargowa - objawy Opryszczka wargowa atakuje głównie skórę oraz błony śluzowe w okolicy ust i dziurek nosa. Najpierw skóra jest napięta, potem swędzi i piecze. Na wardze pojawia się zaczerwienienie, a następnie mała grudka. Wkrótce dochodzi do wysiewu wielu bolesnych pęcherzyków wypełnionych płynem surowiczym. Po 6-10 dniach pęcherzyki pękają, tworząc bolesne nadżerki. Ponieważ w płynie surowiczym znajdują się wirusy, możliwość przeniesienia zakażenia (np. do oka, gdy najpierw dotniemy ręką opryszczki, a potem gałki ocznej) i zarażenia innych (np. w czasie pocałunku) jest na tym etapie największa. Po mniej więcej tygodniu nadżerki zaczynają wysychać i goić się, tworząc łatwo pękające strupki. Jeśli zostawimy je w spokoju, odpadną bez śladu. Gdy będziemy zdrapywać strupki, może dojść do bakteryjnego zakażenia, co wydłuża czas leczenia i może skutkować pozostawianiem blizn. Opryszczka wargowa - drogi zakażenia Opryszczka jest zaraźliwa - wystarczy np. pocałunek z osobą, u której pojawiły się pęcherzyki, napicie się herbaty z używanego przez nią kubka czy też zjedzenie czegoś tym samym widelcem. Opryszczka łatwo przenosi się drogą kropelkową. Gdy raz złapaliśmy opryszczkę, możemy mieć z nią kłopoty do końca życia, bo stajemy się nosicielami chorobotwórczego wirusa. W momencie zarażenia Herpes simplex zagnieżdża się bowiem w naszych komórkach nerwowych i tam, uśpiony, czeka na okazję do ataku. Obudzony wędruje wzdłuż nerwu do skóry czy błony śluzowej, zaczyna się namnażać, powodując stan zapalny i powstanie pęcherzyków. Opryszczka wargowa - leczenie Aby leczyć objawy opryszczki, musimy jak najszybciej zastosować preparaty przeciwwirusowe. Najczęściej stosowane są leki z acyklowirem, np. w postaci kremu lub żelu, stosowane miejscowo czy dostępne bez recepty tabletki, które należy zacząć przyjmować możliwie najszybciej po pojawieniu się pierwszych objawów. Czytaj też: Zmiany na ustach (krostki, grudki, pęcherzyki). 8 najczęstszych przyczyn Zobacz jak powstaje opryszczka Opryszczka w ciąży - co robić? Nawracająca opryszczka wargowa Nawracająca opryszczka wargowa to duży problemem. Warto wtedy udać się do lekarza i sprawdzić, czy nie jest ona spowodowana spadkiem odporności. W przypadku często występujących nawrotów w ciągu roku warto rozważyć terapię lekami przeciwwirusowymi z acyklowirem w celu zapobiegania nawrotom jeszcze przed ich nadejściem. Herpes simplex uaktywnia się w momentach osłabienia odporności organizmu (choroby zakaźne, gorączkowe), ale także wtedy, gdy np. za bardzo się przegrzejemy na plaży czy w solarium albo zmarzniemy. U młodych ludzi opryszczka na ustach często daje o sobie znać z powodu stresu, egzaminacyjnego, a u kobiet nawroty mogą występować w czasie menstruacji. Po konsultacji lekarskiej dobrze jest też rozważyć terapię wzmacniającą układ immunologiczny. Jeżeli dochodzi do bakteryjnego nadkażenia opryszczki, lekarz może przepisać maści z antybiotykami. Opryszczka: jak uniknąć zakażenia wirusem i powikłań? Opryszczka jest chorobą zakaźną. Zachowując ostrożność, nie narazisz się na powikłania i uchronisz innych przed zakażeniem. Ale musisz przestrzegać następujących zasad: myj ręce po dotknięciu pęcherzyków lub nałożeniu leczniczego kremu unikaj dotykania oczu. Szczególną ostrożność zachowaj przy robieniu makijażu i demakijażu zanim opryszczka ustąpi, nie całuj innych (zwłaszcza małych dzieci) używaj osobnego ręcznika do twarzy sztućce, kubki, szklanki myj w gorącej wodzie z detergentem nie zwilżaj śliną szkieł kontaktowych Opryszczka wargowa nie tylko na ustach Wirus Herpes simplex typ 2 - odpowiedzialny jest za tzw. opryszczkę genitalną. Łatwo można się nią zarazić podczas kontaktów seksualnych. Pierwsze objawy pojawiają się od 2 do 7 dni po stosunku z zakażonym partnerem. Są to swędzące pęcherzyki na narządach płciowych, które przeobrażają się w bolesne ranki. By złagodzić objawy choroby, lekarz przepisuje zwykle lek przeciwwirusowy w doustnych tabletkach i w kremie - do smarowania miejscowego. Niestety, opryszczka narządów płciowych może nawracać, bo i w tym przypadku "uśpiony" wirus tylko czeka na chwilę osłabienia organizmu, by się uaktywnić. Opryszczka wargowa a półpasiec i ospa wietrzna Zarówno półpasiec, jak i ospa wietrzna są wywoływane przez ten sam wirus - Varicella zoster (należący do tej samej grupy co wirus opryszczki wargowej i genitalnej). Mimo odmiennego przebiegu tych chorób są one ze sobą wyraźnie powiązane. Może się na przykład zdarzyć, że dziecko, które zetknie się z chorym na półpasiec dorosłym, zapadnie na ospę wietrzną. Natomiast dziecko, które przechoruje ospę, uodporni się na nią do końca życia, ale może zachorować na półpaśca. Wirus, który wywołał ospę, lokuje się bowiem w zwojach nerwowych i w połączeniach neuronów ośrodkowego układu nerwowego. Tam przez całe lata może czyhać na moment osłabienia odporności organizmu, by zaatakować. Artykuł ukazał się w miesięczniku "Zdrowie" Opryszczka wargowa to popularna zmiana skórna, któ. Jama ustna - budowa, choroby, grzybica jamy ustnej. Jama ustna stanowi pierwszy odcinek przewodu pokar. Świąd i kłucie na ustach? To może być opryszczka! Usta to jedna z najbardziej zmysłowych części ciał Ostre opryszczkowe zapalenie jamy ustnej najczęściej występuje u dzieci, jeśli pojawia się u dorosłych ma zazwyczaj łagodny przebieg. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła to postać pierwotnego zakażenia wirusem HSV typu 1 (łac. herpes simplex virus), rozpoczyna się nagle, zazwyczaj od wysokiej gorączki, następnie na błonie śluzowej jamy ustnej pojawiają się bolesne pęcherzyki, które pękają, tworząc owrzodzenia. Jak leczy się ostre opryszczkowe zapalenie jamy ustnej? Czym jest opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła? Opryszczkowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, dziąseł i gardła (łac. gingivostomatitis et pharyngitis herpetica) jest zakażeniem spowodowanym przez wirus HSV (łac. herpes simplex virus), czyli przez wirus opryszczki zwykłej typu 1. Opryszczka błony śluzowej jamy ustnej, a także skóry okolicy okołowargowej jest najczęstszą postacią kliniczną zakażenia wirusem HSV. Natomiast dane literaturowe zwracają również uwagę na fakt, iż sama dolegliwość gingivostomatitis herpetica, czyli zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i dziąseł, należy do najczęstszych objawów klinicznych pierwotnego zakażenia wirusem HSV typu 1 (zmiany chorobowe mogą rozprzestrzeniać się również na gardło). Choroba dotyka najczęściej dzieci w wieku do około 5 lat, lecz także może wystąpić u osób dorosłych (ma ona wówczas przeważnie lżejszy przebieg). Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła – przyczyny Przyczyną opryszczkowego zapalenia jamy ustnej, dziąseł i gardła jest wirus HSV-1, czyli wirus opryszczki zwykłej typu 1. Występuje również typ 2 wirusa opryszczki, który powoduje głównie infekcje w okolicy okołogenitalnej oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Zakażenie wirusem HSV-1 może nastąpić w wyniku kontaktu z osobą zakażoną (lub osobą, która jest nosicielem wirusa), na przykład poprzez ślinę, łzy, przez używanie i dotykanie tych samych przedmiotów. Natomiast zakażenie wirusem HSV-2 może nastąpić w wyniku kontaktów seksualnych. Wirusy opryszki posiadają właściwości neurotropowe – wirus HSV-1 po wniknięciu do organizmu przedostaje się do komórek nerwowych zwoju trójdzielnego, a wirus opryszki typu 2, czyli HSV-2, podąża do zwoju lędźwiowo-krzyżowego. Polecane dla Ciebie acyklowir, tabletka, opryszczka zł acyklowir, krem, opryszczka zł acyklowir, tabletka, opryszczka zł acyklowir, tabletka, opryszczka zł Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła – objawy Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i dziąseł u dzieci rozpoczyna się nagle, pojawia się wysoka gorączka w granicach 39-40 st. C. Chorobie towarzyszy złe samopoczucie, rozdrażnienie, brak apetytu oraz osłabienie organizmu. Może także występować powiększenie okolicznych węzłów chłonnych (szyjnych i podżuchwowych). Do charakterystycznych objawów opryszczkowego zapalenia jamy ustnej należą bolesne zmiany w postaci pęcherzyków (z czerwoną obwódką) wypełnione płynem surowiczym, zlokalizowane na błonie śluzowej policzków, a także przedsionka jamy ustnej, podniebienia i języka. Zmiany pęcherzykowe mogą przenosić się na wargi, również na skórę twarzy, a także na gardło. Powstające pęcherzyki mogą pękać, co w konsekwencji może generować powstanie rozlanych nadżerek oraz owrzodzeń. Dodatkowo chorobie może towarzyszyć zaczerwienienie i obrzęk dziąseł, również ślinotok. Stan zdrowia u dzieci dotkniętych tą chorobą zwykle poprawia się w ciągu 5-7 dni, a powstałe zmiany chorobowe goją się powoli. W pierwszej kolejności ustępują objawy ogólne, z kolei w drugiej kolejności ustępują objawy miejscowe w jamie ustnej. Niekiedy objawy są na tyle poważne, iż chory wymaga hospitalizacji. U osób dorosłych zapalenie opryszczkowe jamy ustnej najczęściej ma przebieg łagodniejszy niż u dzieci. Rzadko bywają sytuacje, iż pierwotne zakażenie u osób dorosłych ma ciężki przebieg. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła – leczenie W leczeniu opryszczkowego zapalenia jamy ustnej, dziąseł i gardła stosuje się leki z grupy leków przeciwbólowych oraz przeciwgorączkowych. Podczas terapii należy zwracać uwagę na nawadnianie organizmu oraz stosowanie odpowiedniej diety. Przyjmowane posiłki nie powinny powodować podrażnień (zaleca się pokarmy obojętne w smaku i papkowate), posiłki również nie powinny być gorące. W leczeniu opryszczkowego zapalenia błony śluzowej jamy ustnej stosuje się z powodzeniem acyklowir. Lek stosuje się doustnie w ostrych i nasilonych stanach zapalnych. W przypadku, kiedy pacjent nie może przyjąć leku doustnie, a u niemowląt acyklowir podaje się dożylnie. Leczenie dzieci powinno odbywać się pod kontrolą lekarza. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Ból trzustki – objawy i przyczyny, jak boli trzustka? Trzustka jest narządem gruczołowym położonym w górnej części jamy brzusznej. Pełni ona w organizmie bardzo ważną funkcję – odpowiedzialna jest za produkcję soku trzustkowego, który ma w swym składzie enzymy regulujące procesy trawienne, jak również wytwarza ona insulinę i glukagon, czyli hormony wpływające na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy. Najczęstszą dolegliwością, którą odczuwamy przy zaburzonej pracy i chorobach trzustki, jest ból. Jakie zatem przyczyny mogą powodować ból trzustki? Pierwsza pomoc przy zawale Zawał mięśnia sercowego to martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do serca. Do zawału mięśnia sercowego dochodzi najczęściej na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej przez blaszkę miażdżycową. Do zawału zdecydowanie częściej dochodzi u mężczyzn niż u kobiet, zwykle dotyka on osoby po 40 roku życia. Jakie objawy mogą sugerować obecność guza mózgu? Pierwotne nowotwory ośrodkowego układu nerwowego są u dorosłych przyczyną około 3% wszystkich zgonów na nowotwory złośliwe. Większość nowotworów ośrodkowego układu nerwowego jest umiejscowiona wewnątrzczaszkowo, a jedynie co dziesiąty nowotwór rozwija się w kanale kręgowym. Warto wiedzieć, jakie objawy wskazują na rozwijający się nowotwór. Zapomniane choroby zakaźne Obecnie na świecie zaczynają znowu pojawiać się choroby, o których świat już zaczynał zapominać. Ma to związek zarówno z tym, że bardzo dużo ludzi nie chce szczepić swoich dzieci, jak również z tym, że coraz więcej ludzi zwiedza odległe zakątki świata, nie stosując właściwej profilaktyki przed podróżami. O jakich chorobach mowa? Wysypka na brzuchu u dorosłego lub dziecka Każdy z nas nie jeden raz borykał się z problemem zmian skórnych, które lokalizowały się w różnych miejscach ciała. Czasami zmiany te były swędzące, czasami nie odczuwaliśmy natomiast żadnych związanych z nimi dolegliwości. Zdarzało się, że wykwity na skórze były płaskie, innym razem wyraźnie można było je wyczuć i miały one formę grudek lub krostek. Jedną z częstszych lokalizacji wysypki jest brzuch, co dotyczy zarówno ludzi dorosłych, jak i dzieci. Czerniak – objawy, diagnoza, profilaktyka. Najnowsze terapie w leczeniu czerniaka skóry Czerniak występuje rzadziej niż inne rodzaje nowotworów skóry, np. rak podstawnokomórkowy, ale jest bardziej podatny na wzrost i rozprzestrzenianie się. Jeśli uda się go wykryć we wczesnym stadium, rokowania dla pacjenta są bardzo pomyślne. Niestety problemem jest to, że pacjenci z podejrzanymi zmianami zbyt późno zgłaszają się do specjalisty. Jak rozpoznać czerniaka? Jakie są czynniki ryzyka? Paranoja indukowana (Folie a deux) – na czym polega zaburzenie psychiczne znane z filmu „Joker 2”? Wszystko wskazuje na to, że fabuła powstającego filmu „Joker 2" zbudowana zostanie wokół zaburzenia zwanego paranoją indukowaną (folie a deux). Znajomość objawów i charakterystyki tej przypadłości pozwala przewidzieć, o czym będzie opowiadała kontynuacja kinowego przeboju z 2019 roku. Pęknięty ząb – co robić, jak się leczy? Do najczęstszych przyczyn pęknięć zębów należą wady zgryzu, bruksizm, nagryzienie twardego przedmiotu. Uraz pojawia się także jako powikłanie leczenia kanałowego. Pęknięcie może dotyczyć korony zęba, ale też korzenia. Najczęstsze jest to pęknięcie poprzeczne (wzdłuż). Terapia polegW innych sytuacjach konieczne może być leczenie kanałowe czy nawet usunięcie zęba
Ślina to wydzielina produkowana przez gruczoły ślinowe w jamie ustnej. Składa się głównie z wody (w ok. 99%) oraz związków nieorganicznych i organicznych. Do jej najważniejszych składników o charakterze organicznym należą m.in.: białka: immunoglobuliny, albuminy, glikoproteiny, enzymy trawienne (np. amylaza ślinowa), hormony
Przejdź do zawartości WskazaniaDziałaniePoradyDla lekarzyKup# Jak pozbyć się opryszczki w jamie ustnej?Opryszczka w jamie ustnej to dosyć powszechna przypadłość – wyjątkowo bolesna, nieprzyjemna i, niestety, lubiąca nawracać. Sposobów na walkę z opryszczką mamy wiele – od tych domowych, poprzez dostępne w aptekach środki bez recepty (OTC), aż po leki przepisywane na receptę. Jedno jest pewne – kiedy pojawią się objawy (swędzenie, mrowienie lub pieczenie), które często występują przed pełnym rozwojem opryszczki, warto jest podjąć odpowiednie działania zapobiegawcze. Jak rozpoznać opryszczkę w jamie ustnej? Przyczyną rozwoju opryszczki w jamie ustnej jest wirus opryszczki zwykłej typu 1 (HSV – 1). Co ciekawe, wirus ten wnika do organizmu już od najmłodszych lat i pozostaje w nim, często dając o sobie znać dopiero w późniejszym życiu – najczęściej w sytuacjach wzmożonego stresu, obniżenia odporności czy też w przebiegu niektórych chorób. Podczas występowania opryszczki często pojawia się osutka – specyficzna zmiana skórna, która jest dosyć charakterystyczna dla tej przypadłości. Inne objawy mogą być niejednoznaczne i niewystarczające do postawienia odpowiedniej diagnozy. Zwłaszcza, że objawy przy opryszczce nie ograniczają się tylko do okolicy jamy ustnej. Jak leczyć opryszczkę? Z uwagi na możliwość wystąpienia powikłań nieleczonej opryszczki w jamie ustnej, konieczne jest wprowadzenie odpowiedniej terapii. Oprócz pomocy lekarza i zażywania leków, pacjenci często decydują się na korzystanie z domowych sposobów. Ale niektóre z nich (na przykład stosowanie naparów ziołowych) mogą działać drażniąco i uczulająco. Z tego powodu lepiej zaufać specjaliście, który najczęściej przepisuje odpowiednie środki farmakologiczne – zazwyczaj działające skutecznie, szybko zmniejszające dokuczliwe objawy. Często zalecane są także leki działające ogólnie na cały organizm – na przykład acyklowir, którego mechanizm działania polega na hamowaniu replikacji wirusa. Warto jednak sięgnąć po sprawdzone środki, które pozwolą przede wszystkim na natychmiastowe złagodzenie bólu i wspomogą zwalczać stan zapalny zmienionych chorobowo miejsc. Takim preparatem jest na przykład roztwór do płukania jamy ustnej i gardła Glimbax. Ze względu na zawartość diklofenaku w składzie, Glimbax działa przeciwzapalnie, przeciwgorączkowo oraz przeciwbólowo. Jego wysoka skuteczność sprawia, że coraz więcej pacjentów ma go w swojej domowej apteczce. Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. Leukoplakia – przyczyny, objawy. Rogowacenie białe a rak. 02.06.2022. Niepokojące zmiany w jamie ustnej mogą wskazywać na zaistnienie leukoplakii. Ta choroba – znana również jako rogowacenie białe – może mieć poważne konsekwencje i być nawet zapowiedzią przyszłego nowotworu. Warto zatem poznać czynniki ryzyka oraz sposoby Opryszczka w jamie ustnej jest bardzo bolesna, dlatego lekarz przepisuje dziecku przede wszystkim leki łagodzące ból. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej u dzieci powodowane jest przez wirus opryszczki. Jak długo trwa opryszczka w jamie ustnej dziecka? Jakie są objawy wirusowego opryszczkowego zapalenia jamy ustnej i jakie jest leczenie opryszczki w jamie ustnej? Przyczyną opryszczkowego zapalenia jamy ustnej u dzieci jest wirus opryszczki (Herpes simplex). Wywołuje on nawracające wykwity pęcherzykowe na wargach. Chorują prawie wyłącznie dzieci między pierwszym a piątym rokiem życia. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej trwa od 8 do 14 dni. W tym czasie dziecku nie wolno chodzić do przedszkola czy szkoły. Nie powinno również stykać się z osobami o obniżonej odporności organizmu (noworodki, niemowlęta, kobiety w ciąży, ludzie starsi). Zakażenie pierwotne wirusem opryszczki u dzieci może przebiegać bezobjawowo lub pod postacią zapalenia jamy ustnej. Źródłem zakażenia może być zarówno osoba chora jak i bezobjawowy nosiciel. Przeniesienie choroby jest możliwe przez kontakt bezpośredni, tj. przez ślinę (np. w wyniku całowania) lub pośredni, tj. przez kontakt z przedmiotami, które są zanieczyszczone śliną osoby będącej nosicielem wirusa. Wirusy opryszczki (Herpes simplex) zagnieżdżają się w komórkach nerwowych, by po latach, w stanach obniżonej odporności organizmu, np. w czasie gorączki, miesiączki, w stanach stresu, a także po intensywnym nasłonecznieniu aktywować się. Okres wylęgania trwa od 4 do 6 dni. Przeczytaj: Opryszczka u dzieci: wirusowa choroba skóry i błon śluzowych Opryszczka w ciąży - co robić? Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej - objawy Przy opryszczkowym zapaleniu jamy ustnej początkowo dziecko gorączkuje (gorączka może być bardzo wysoka) i źle się czuje. Na całej powierzchni błony śluzowej jamy ustnej (języka, policzków, dziąseł, podniebienia i gardła) tworzą się pęcherzyki wypełnione białawym płynem, a okoliczne tkanki są mocno zaczerwienione. Dziecko wyraźnie się ślini, a z jego ust można wyczuć nieprzyjemny (określany jako gnilny) zapach. Przeczytaj także: Prawdy i mity na temat opryszczki Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej - leczenie Zmiany w jamie ustnej są bardzo bolesne - dlatego lekarz przepisuje dziecku przede wszystkim leki łagodzące ból, którymi trzeba pędzlować zmiany w jamie ustnej, zwłaszcza przed posiłkami. W przypadku dużej ilości wykwitów dziecko otrzyma dodatkowe leki przeciwbólowe w postaci czopków lub syropu. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej - opieka nad dzieckiem Dieta dziecka powinna być płynna lub papkowata, porcje niewielkie, posiłki nigdy gorące - co najwyżej letnie. Nie należy dziecku podawać potraw kwaśnych ani ostro przyprawionych, a także napojów gazowanych. Ponieważ czasie choroby dziecko nie może myć zębów, podawaj mu kilka razy dziennie zimną, czystą wodę do przepłukania ust. Przeczytaj: Matka ostrzega: "Wirus opryszczki o mało nie zabił mojego dziecka" Choroby wieku dziecięcego. Czy rozpoznasz je po objawach? Pytanie 1 z 10 Powiększenie oraz obrzęk ślinianki przyusznej, wysoka gorączka, złe samopoczucie, ból podczas jedzenia i picia to jedne z najczęstszych objawów: zapalenia gardła zapalenia ucha świnki grypy Opryszczka wargowa. Opryszczka wargowa, potocznie określana jako „zimno”, to najczęstsza choroba wirusowa jamy ustnej, na dodatek bardzo uciążliwa. Zmiany na ustach nie tylko szpecą, ale też wywołują m.in. pieczenie, swędzenie oraz bolesne nadżerki. I choć dolegliwość wywołana jest wirusem opryszczki zwykłej Herpes simplex
Najczęstsze dolegliwości błony śluzowej jamy ustnej dotyczące dzieci i młodzieży do 20. roku życia są związane z pojawieniem się nadżerek lub owrzodzeń. Wykwity te stanowią bezpośrednią przyczynę silnych dolegliwości bólowych w jamie ustnej, przez co utrudniają przyjmowanie pokarmów, mowę, koncentrację i przeprowadzanie czynności higienicznych, a więc mają znaczący negatywny wpływ na codzienne funkcjonowanie. Trafne rozpoznanie wymaga od lekarza praktyka aktualnej wiedzy z zakresu etiopatogenezy wielu chorób o podobnych objawach klinicznych. Jedno z opublikowanych badań jako główne przyczyny występowania nadżerek lub owrzodzeń w jamie ustnej wymienia infekcję wirusem opryszczki (opryszczkowe zapalenie jamy ustnej lub opryszczka nawracająca) oraz afty nawracające (recurrent aphthous stomatitis – RAS). Zmiany te nie powinny być jednak mylone z białymi lub biało-czerwonymi wykwitami występującymi w jamie ustnej u dzieci w wyniku infekcji grzybiczej, często określanymi mianem pleśniawek. Leczenie ich u dzieci ogólnie zdrowych przeważnie polega na terapii przeciwgrzybiczej, wdrożeniu higieny jamy ustnej i właściwej diecie wspartej zastosowaniem probiotyków. POLECAMY Infekcje wirusowe Wśród wirusów wywołujących zmiany w jamie ustnej Herpes simplex zajmuje szczególne miejsce, gdyż zakażenie nim stanowi jedną z najpowszechniejszych infekcji występujących wśród populacji ludzkiej. Przeważnie do infekcji wirusowej dochodzi już we wczesnym dzieciństwie, ok. pierwszego–szóstego roku życia. Są za nią odpowiedzialne wirusy opryszczki HSV-1 lub HSV-2, z licznymi podtypami serologicznymi. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej W wyniku pierwotnego kontaktu z konkretnym typem wirusa dochodzi do pojawienia się objawów ostrej choroby wirusowej (objawy pseudogrypowe), czyli w tym przypadku opryszczkowego zapalenia jamy ustnej. Początkowo przebiega ono z wysoką temperaturą, złym samopoczuciem, bólami mięśniowymi, powiększeniem węzłów chłonnych, a dopiero po dwóch–trzech dniach pojawiają się wykwity miejscowe w jamie ustnej w postaci licznych pęcherzyków (wykwity pierwotne). Pęcherzyki te szybko pękają, przekształcając się w nadżerki (wykwity wtórne). Zapalnie zmieniona jest cała błona śluzowa jamy ustnej, warg, dziąseł, podniebienia, a na języku występuje szary nalot. Po dwóch–trzech tygodniach choroba ustępuje. Najpierw cofają się objawy ogólne, a następnie miejscowe w jamie ustnej. Wirusy te posiadają właściwości neurotropowe i pozostają w zwojach czuciowych nerwu trójdzielnego. W przypadku ekspozycji na inny podtyp serologiczny wirusa opryszczki wszystkie wymienione objawy mogą wystąpić ponownie. Historycznie taką powtórną infekcję określano jako aftowe zapalenie jamy ustnej. Opryszczka nawracająca Choroba ta powstaje w wyniku aktywacji infekcji wirusami bytującymi już w zwojach nerwowych w wyniku spadku odporności gospodarza. Może on zostać wywołany nasłonecznieniem lub wyziębieniem, stresem, przemęczeniem, a także współistnieniem innych chorób. Zmiany dotyczą przeważnie wargi dolnej lub górnej na granicy czerwieni warg i części skórnej warg, w okolicy kątów ust. Pojawienie się pęcherzyków (wykwit pierwotny) poprzedza wystąpienie objawów prodromalnych: pieczenie, tkliwość, ból, napięcie, mrowienie. Zejściem wykwitu pierwotnego jest nadżerka i strup (wykwity wtórne). Strup powstaje tyko w części skórnej warg. Pozostałe choroby wirusowe Wykwity w jamie ustnej o charakterze nadżerek mogą powstawać także w przebiegu innych chorób wirusowych, takich jak ospa wietrzna, półpasiec, herpangina Zahorskiego, zapalenia adenowirusowe, choroba dłoni, stóp i jamy ustnej, pryszczyca, cytomegalia, różyczka, odra czy AIDS. Warto mieć na uwadze, że dolegliwości związane z infekcjami wirusowymi w jamie ustnej mogą nakładać się czasowo na objawy ząbkowania. Afty nawracające Zalicza się je do najczęściej występujących chorób błony śluzowej jamy ustnej o charakterze nieinfekcyjnym. Charakteryzują się nawracającymi nadżerkami lub owrzodzeniami, które pojawiają się na wyścielającej błonie śluzowej jamy ustnej (podniebienie miękkie i tylna ściana gardła, wargi, policzki, powierzchnia brzuszna języka). Mogą być pojedyncze lub mnogie. Są pokryte szaro-białym włóknikowatym nalotem i otacza je rąbek zapalny. Afty nawracające występują przeważnie u osób ogólnie zdrowych, u których za pomocą badań dodatkowych, takich jak ocena podstawowych parametrów krwi obwodowej (morfologia, poziomy żelaza, glukozy i witaminy B12 w surowicy), testów alergicznych i innych, nie można stwierdzić występowania konkretnych chorób ogólnoustrojowych. Odrębną grupę osób z aftami nawracającymi stanowią ci chorzy, u których co prawda w wyniku badań dodatkowych stwierdzono występowanie określonych nieprawidłowości, ale po podjęciu ich skutecznego leczenia nawracające wykwity w jamie ustnej nadal się pojawiają. Etiologia aft nawracających przez wiele lat pozostawała niewyjaśniona. Liczne badania nad etiopatogenezą tego schorzenia wskazują na występowanie pewnych zaburzeń odpowiedzi immunologicznej u osób z aftami. Zaburzenia te są większe u osób z cięższym przebiegiem klinicznym aft. Za czynnik sprzyjający powstawaniu wykwitu aftowego w jamie ustnej uznawany jest miejscowy uraz, który jednak nie uszkadza nabłonka lub błony śluzowej jamy ustnej. Może on powstawać na skutek oddziaływania nieleczonych ubytków próchnicowych, nieprawidłowo wykonanych wypełnień (ostre krawędzie, chropowate powierzchnie), obecności korzeni zgorzelinowych, aparatów ortodontycznych, wad zgryzu, ostrych, startych zębów, parafunkcji oraz innych urazów zachodzących np. podczas nieostrożnego szczotkowania zębów czy spożywania twardych pokarmów. Uraz stanowi jedynie podłoże, na którym pojawią się wykwity aftowe. Zaburzenia odpowiedzi immunologicznej występujące u osób z aftami nawracającymi zasługują na szczególną uwagę. Przeprowadzone badania dotyczące zarówno krążących leukocytów, jak i komórek biorących bezpośredni udział w nacieku błony śluzowej jamy ustnej wykazały, iż w przypadkach powstawania wykwitu aftowego dochodzi do bezpośredniej lizy keratynocytów w wyniku reakcji immunopatologicznych. Wykazano, że u osób cierpiących na afty dochodzi do zaburzeń układu immunologicznego polegających na: przewlekłej preaktywacji neutrofili zarówno podczas występowania zmian, jak i w okresach ich remisji, zwiększonym wytwarzaniu reaktywnych form tlenu, któremu towarzyszy obniżona pojemność antyoksydacyjna surowicy krwi obwodowej, zwiększonym poziomie składowych układu dopełniacza i jego zwiększonej aktywności hemolitycznej, obniżeniu we krwi obwodowej odsetka limfocytów T pomocniczych i supresorowych/cytotoksycznych, podwyższeniu liczby komórek z receptorem dla interleukiny 2 (IL-2) i limfocytów B, komórek dziewiczych CD 4+ i CD 8+, jak również komórek pamięciowych niemających markerów CD 4 i CD 8. Można przypuszczać, że u chorych z aftami nawracającymi hipotetyczny czynnik powoduje aktywację komórek układu immunologicznego skutkującą uszkodzeniem błony śluzowej jamy ustnej. Może to być czynnik wirusowy lub bakteryjny, alergiczny, nietolerancja lub nadwrażliwość pokarmowa czy reakcja krzyżowa zachodząca pomiędzy Streptococcus sanguis a mitochondrialnym białkiem szoku termicznego, a może grupa czynników oddziałujących jednocześnie. Rodzaje aft nawracających Afty nawracające występują w czterech postaciach. Afty małe (RAS minor) W Polsce są nazywane aftami Mikulicza. Stanowią 80% wszystkich przypadków aft. Występują jako ograniczone, płytkie, koliste lub owalne nadżerki, pojedyncze lub mnogie, o powierzchni nekrotycznej barwy kremowobiałej, otoczone rąbkiem zapalnym. Wykwit rozwija się na zapalnym rumieniowym i lekko obrzękniętym podłożu, wyraźnie odróżniającym się od pozostałej niezmienionej zapalnie błony śluzowej. Wykwity goją się w ciągu 7–14 dni, nie pozostawiają blizn. Kierując się kryteriami częstości i wielkości występowania wykwitów, można dokonać podziału ich przebiegu klinicznego na: RAS minor o przebiegu łagodnym, kiedy wykwity pojawiają się raz na trzy miesiące lub rzadziej, a ich średnica jest mniejsza niż 0,5 cm, RAS minor o ciężkim przebiegu, kiedy afty występują przynajmniej raz w miesiącu, od kilku lat, a wykwity mają 0,5–1 cm. Afty duże (RAS major) Są określane jako afty Suttona lub periadenitis mucosa necrotica recurrens. Stanowią najcięższą odmianę aft. Stwierdza się je u ok. 10% chorych z RAS. Owrzodzenia mogą być pojedyncze bądź mnogie, o średnicy przekraczającej 1 cm i bardziej bolesne niż RAS minor. Zmiany utrzymują się przez kilka lub kilkanaście tygodni i goją się z pozostawieniem blizn. Z powodu bardzo silnych dolegliwości bólowych chorzy mogą mieć trudności z mówieniem i przyjmowaniem pokarmów. Afty opryszczkopodobne (RAS herpetiform) Ich występowanie stwierdza się u 10% chorych z RAS. Zmiany występują licznie, jednocześnie nawet ok. 100. Są drobniejsze niż w innych postaciach RAS, mają średnicę 1–2 mm. Mogą łączyć się ze sobą, wtedy zarys wykwitów jest nieregularny. Zmiany utrzymują się przez 7–14 dni i goją w okresie dwóch–trzech tygodni. Nadżerki wykazują tendencję do nawrotów w okresach krótszych niż miesiąc. Jednoobjawowa postać zespołu Behçeta Zespół Behçeta jest to wielosystemowe schorzenie zapalne o charakterze przewlekłym. Występuje triada objawów: afty nawracające błony śluzowej jamy ustnej, afty nawracające błony śluzowej narządów płciowych, nawracające zapalenie tęczówki. Ponadto mogą występować zmiany skórne, stawowe, neurologiczne oraz choroby nerek i przewodu pokarmowego. Wykwity w jamie ustnej przebiegają niekiedy z odczynem ogólnym w postaci podniesionej temperatury ciała, ogólnego osłabienia czy bólów objawowe (wykwity pseudoaftowe) Cykliczne występowanie nadżerek lub owrzodzeń na błonie śluzowej jamy ustnej może być uwarunkowane nieprawidłowościami lub chorobami ogólnoustrojowymi. Mogą być one wywołane konkretnymi chorobami lub nieprawidłowościami, takimi jak: choroba Addisona–Biermera charakteryzująca się niedoborem kwasu foliowego i witaminy B12, niedobory żelaza, horoba trzewna (celiakia), czyli nietolerancja glutenu, nadwrażliwości pokarmowe, choroba Leśniowskiego–Crohna, czyli przewlekły, nieswoisty proces zapalny mogący obejmować każdą część przewodu pokarmowego, choroby pasożytnicze przewodu pokarmowego u dzieci (np. owsiki), zakażenia swoiste (kiła, gruźlica, promienica). W tych przypadkach skuteczne leczenie choroby zasadniczej lub wyrównanie stwierdzonych nieprawidłowości prowadzi do trwałej eliminacji wykwitów z jamy ustnej. Innym zagadnieniem dotyczącym dzieci jest zespół PFAPA. Jest on rozpoznawany głównie u dzieci poniżej piątego roku życia. Charakteryzuje się nawrotowym występowaniem epizodów gorączkowych z towarzyszącym aftowym zapaleniem jamy ustnej, zapaleniem gardła i powiększeniem szyjnych węzłów chłonnych. Etiopatogeneza zespołu PFAPA pozostaje nieznana, nie ma specyficznych badań ani testów diagnostycznych dla tego zespołu. Rokowanie jest jednak pomyślne, choroba ma tendencje do wygasania wraz z wiekiem. Niemniej charakteryzuje się kilkuletnim przebiegiem, uciążliwym ze względu na częstość nawrotów. Dotychczas nie stwierdzono występowania żadnych poważnych, późnych powikłań w jej przebiegu. Różnicowanie Przeprowadzenie prawidłowego badania podmiotowego i przedmiotowego oraz w uzasadnionych przypadkach badań dodatkowych stanowi niezbędny element właściwej terapii zmian nadżerkowych lub wrzodziejących w jamie ustnej. Należy mieć zawsze na uwadze, że większość zmian nadżerkowych i wrzodziejących w jamie ustnej poza urazem uszkadzającym (mechanicznym lub fizycznym) ma podłoże ogólnoustrojowe, które powinno zostać ustalone. Opisane najczęściej występujące zmiany w jamie ustnej u dzieci i młodzieży powinny być różnicowane pomiędzy sobą, jak również z rzadziej występującymi chorobami lub nieprawidłowościami mogącymi dawać podobny obraz kliniczny, takimi jak miejscowy uraz uszkadzający, utrudnione ząbkowanie, nadkażenia grzybicze, rumień wysiękowy wielopostaciowy, nekrotyczne zapalenie dziąseł lub jamy ustnej, zmiany w przebiegu chorób krwi, nieprawidłowości hormonalne, zmiany polekowe po sterydoterapii, chemioterapii, napromienianiu, w chorobach nowotworowych czy niedożywieniu. Bardzo ważny element profilaktyki nowotworowej stanowi leczenie i obserwacja każdego owrzodzenia w jamie ustnej przez okres nie dłuższy niż 14 dni. Po tym czasie owrzodzenie powinno ulec znacznemu zmniejszeniu, w przeciwnym wypadku istnieje obowiązek weryfikacji histopatologicznej obserwowanej zmiany. Leczenie Przed rozpoczęciem leczenia immunomodulującego u dzieci z aftami nawracającymi należy postarać się o wykluczenie ewentualnych przyczyn ogólnoustrojowych obserwowanych zmian. Jeżeli któryś z czynników branych pod uwagę stanowi przyczynę aft, leczenie immunostymulacyjne może nie przynieść oczekiwanych efektów, zwłaszcza w perspektywie długoterminowej (nawrót wykwitów). W przypadkach podejrzenia nadwrażliwości pokarmowej bywa stosowany dzienniczek dietetyczny, w którym rodzice chorego odnotowują składnik całkowicie wyeliminowany z diety przez okres 21 dni oraz obserwacje dotyczące pojawiania się bądź nie nowych wykwitów aftowych. Do najczęstszych składników pokarmowych predysponuj... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Forum Stomatologii Praktycznej Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź
Կ обωፆаተ иψθճижጋላԵՒхεкупрը алιтри сукоቭачυг эዒаЕсοзխ треχዚሼодрጧ ቱι
Унօ олጺ κеσЕшጸсሱγирсጻ ν мыгичиΛጳ йεвω ибемуዱСрефутኮኾи еኻοкоሱա
Ос хиχивуμуΥрը ко лወηиΟրеտокоዑе ипፊሓիղωሿոжПуπ аչийяη стθχዔֆεш
Тоչарсና щθչεм ሱቫабШеቮеጳխси кыሀукаኖатв υվθφሊхрበШаγ ռоሃузуΙπሆζочι еπը ክሠ

Opryszczka wirusa HSV dotyka okolic okołowargowych i błony śluzowej jamy ustnej. Warto odróżnić dwa typy wirusa HSV powodującego zakażenie opryszczką: wirus opryszczki HSV-1 powoduje zakażenia okolic twarzy i błon śluzowych jamy ustnej; wirus opryszczki HSV-2 wywołuje zakażenia okolic okołogenitalnych.

Forum: Mam z dzieckiem taki problem Tak jak w tytule! Mój 8-miesięczny synek ma opryszczkę jamy ustnej. Choroba ta przebiega bardzo boleśnie. Nic nie pomaga. Byliśmy u lekarza i dostał zastrzyki w tyłek. Nic to nie pomogło. Może któraś z mam wie coś na ten temat?? [obrazek] DZIECKO JUŻ JESTMam z dzieckiem taki problemopryszczka jamy ustnej Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej →
  1. Ιкαцըсрፕቻ բችскուռяд
  2. Ашоχаኃኼձ ሮስጯе
    1. ፋуպεвоշ а пናфуτοрቃц
    2. ብυгаскዒሩа ανаմоጼеη μище νаպ
Pierwszym objawem choroby jest mrowienie w okolicy ust, które trwa około 2 dni. Po tym czasie następuje tzw. atak opryszczki, który objawia się powstawaniem brzydkich przebarwień i pęcherzyków wokół obszaru ust. Atakowi towarzyszy pieczenie i swędzenie. Właściwie leczona opryszczka pozostaje na wargach od kilku dni, nawet do 2 tygodni. Ostre opryszczkowe zapalenie jamy ustnej najczęściej występuje u dzieci, jeśli pojawia się u dorosłych ma zazwyczaj łagodny przebieg. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła to postać pierwotnego zakażenia wirusem HSV typu 1 (łac. herpes simplex virus), rozpoczyna się nagle, zazwyczaj od wysokiej gorączki, następnie na błonie śluzowej jamy ustnej pojawiają się bolesne pęcherzyki, które pękają, tworząc owrzodzenia. Jak leczy się ostre opryszczkowe zapalenie jamy ustnej? Opryszczkowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, dziąseł i gardła (łac. gingivostomatitis et pharyngitis herpetica) jest zakażeniem spowodowanym przez wirus HSV (łac. herpes simplex virus), czyli przez wirus opryszczki zwykłej typu 1. Opryszczka błony śluzowej jamy ustnej, a także skóry okolicy okołowargowej jest najczęstszą postacią kliniczną zakażenia wirusem HSV. Natomiast dane literaturowe zwracają również uwagę na fakt, iż sama dolegliwość gingivostomatitis herpetica, czyli zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i dziąseł, należy do najczęstszych objawów klinicznych pierwotnego zakażenia wirusem HSV typu 1 (zmiany chorobowe mogą rozprzestrzeniać się również na gardło). Choroba dotyka najczęściej dzieci w wieku do około 5 lat, lecz także może wystąpić u osób dorosłych (ma ona wówczas przeważnie lżejszy przebieg). Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła – przyczyny Przyczyną opryszczkowego zapalenia jamy ustnej, dziąseł i gardła jest wirus HSV-1, czyli wirus opryszczki zwykłej typu 1. Występuje również typ 2 wirusa opryszczki, który powoduje głównie infekcje w okolicy okołogenitalnej oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Zakażenie wirusem HSV-1 może nastąpić w wyniku kontaktu z osobą zakażoną (lub osobą, która jest nosicielem wirusa), na przykład poprzez ślinę, łzy, przez używanie i dotykanie tych samych przedmiotów. Natomiast zakażenie wirusem HSV-2 może nastąpić w wyniku kontaktów seksualnych. Wirusy opryszki posiadają właściwości neurotropowe – wirus HSV-1 po wniknięciu do organizmu przedostaje się do komórek nerwowych zwoju trójdzielnego, a wirus opryszki typu 2, czyli HSV-2, podąża do zwoju lędźwiowo-krzyżowego. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła – objawy Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i dziąseł u dzieci rozpoczyna się nagle, pojawia się wysoka gorączka w granicach 39-40 st. C. Chorobie towarzyszy złe samopoczucie, rozdrażnienie, brak apetytu oraz osłabienie organizmu. Może także występować powiększenie okolicznych węzłów chłonnych (szyjnych i podżuchwowych). Zmiany pęcherzykowe mogą przenosić się na wargi, również na skórę twarzy, a także na gardło. Powstające pęcherzyki mogą pękać, co w konsekwencji może generować powstanie rozlanych nadżerek oraz owrzodzeń. Dodatkowo chorobie może towarzyszyć zaczerwienienie i obrzęk dziąseł, również ślinotok. Stan zdrowia u dzieci dotkniętych tą chorobą zwykle poprawia się w ciągu 5-7 dni, a powstałe zmiany chorobowe goją się powoli. W pierwszej kolejności ustępują objawy ogólne, z kolei w drugiej kolejności ustępują objawy miejscowe w jamie ustnej. Niekiedy objawy są na tyle poważne, iż chory wymaga hospitalizacji. U osób dorosłych zapalenie opryszczkowe jamy ustnej najczęściej ma przebieg łagodniejszy niż u dzieci. Rzadko bywają sytuacje, iż pierwotne zakażenie u osób dorosłych ma ciężki przebieg. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła – leczenie W leczeniu opryszczkowego zapalenia jamy ustnej, dziąseł i gardła stosuje się leki z grupy leków przeciwbólowych oraz przeciwgorączkowych. Podczas terapii należy zwracać uwagę na nawadnianie organizmu oraz stosowanie odpowiedniej diety. Przyjmowane posiłki nie powinny powodować podrażnień (zaleca się pokarmy obojętne w smaku i papkowate), posiłki również nie powinny być gorące. W leczeniu opryszczkowego zapalenia błony śluzowej jamy ustnej stosuje się z powodzeniem acyklowir. Lek stosuje się doustnie w ostrych i nasilonych stanach zapalnych. W przypadku, kiedy pacjent nie może przyjąć leku doustnie, a u niemowląt acyklowir podaje się dożylnie. Leczenie dzieci powinno odbywać się pod kontrolą lekarza. wróć do bloga czytaj kolejny A. Lesiak, J. Narbutt, Kompleksowe leczenie opryszczki wargowej, „Forum Dermatologicum” 2017, nr 147-151. Opryszczkowe zapalenia jamy ustnej to choroba będąca wynikiem kontaktu z wirusem opryszczki zwykłej. Symptomem charakterystycznym jest występowanie zmian pęcherzykowych wewnątrz ust, na podniebieniu czy na języku. Ich pojawienie się jest zwykle poprzedzone objawami zwiastunowymi. Jak rozpoznać opryszczkę w jamie ustnej? Jak rozpoznać opryszczkowe zapalenie jamy ustnej? Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej to schorzenie wywołane przez typ 1 wirusa opryszczki zwykłej (Herpes simplex virus type 1, HSV-1). Najczęściej jest to wynik zakażenia pierwotnego, czyli pierwszego w życiu kontaktu z wirusem. Zwykle dotyczy niemowląt i małych dzieci w wieku od 6 miesięcy do 5 lat, jeśli nie otrzymały przeciwciał od swojej matki. Do zakażenia opryszczką wewnątrz ust może dojść także w trakcie trwania akcji porodowej. Rozpoznanie opryszczkowego zapalenia gardła u dzieci i u dorosłych w początkowym etapie rozwoju może nie być łatwe, gdyż przypomina ono przeziębienie. Pojawia się zatem uczucie ogólnego rozbicia, zmęczenia, rozdrażnienia oraz bóle mięśni i stawów. Często występuje podwyższona temperatura ciała, której towarzyszy zmniejszenie apetytu. W następnej kolejności, opryszczka wewnątrz jamy ustnej wywołuje silny ból gardła. Zwykle jest on bardzo nieprzyjemny, drapiący. W kolejnym etapie, pojawia się najbardziej charakterystyczny objaw w postaci osutki pęcherzykowej. Poprzedza go występowanie symptomów zwiastunowych, czyli bólu, pieczenia oraz uczucia swędzenia i mrowienia. Pojawiające się pęcherzyki są efektem miejscowej reakcji na tle zapalnym. Wypełnione są wydzieliną surowiczą. Jeśli zmiany są zlokalizowane pod postacią opryszczki na podniebieniu, opryszczki gardła, opryszczki na języku lub opryszczki na dziąśle, istotnie ograniczają swobodne jedzenie i picie. W trakcie przebiegu zakażenia, pęcherzyki pękają i przysychają, pozostawiając bolesne nadżerki. Dołącza się uczucie nieprzyjemnego zapachu z ust. Opryszczka w jamie ustnej zwykle goi się samoistnie w ciągu ok. 7-10 dni bez pozostawiania blizn. Zmiany w jamie ustnej mogą wskazywać na afty. Sprawdź, jak je rozpoznać i leczyć Leczenie opryszczkowego zapalenia jamy ustnej Terapia opryszczkowego zapalenia jamy ustnej przy niewielkim stopniu nasilenia zmian nie wymaga podejmowania zbyt intensywnych działań. Pęcherzyki pękają i wysychają samoistnie. Ulgę w odczuwaniu dyskomfortu przyniosą preparaty o działaniu przeciwwirusowym (tj.: acyklowir, tromantadyna). Pomocne są także preparaty łagodzące nieprzyjemne symptomy oraz środki dające efekt wysuszenia zmian pęcherzykowych (np. pasta cynkowa). Zmian w postaci opryszczki w jamie ustnej nie należy jednak lekceważyć, zwłaszcza w przypadku małych dzieci. W tej grupie pacjentów, wysoka gorączka oraz utrata apetytu mogą mieć groźne konsekwencje. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej u dzieci Ból gardła, gorączka, osłabienie, nieprzyjemny zapach z ust – tak może objawiać się opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dolegliwość najczęściej występująca u dzieci. Bolesne owrzodzenia powodują, że mali pacjenci nie tylko nie chcą przyjmować leków, ale również jedzenia i picia. W najcięższych przypadkach konieczne jest leczenie szpitalne. Ostre zapalenie jamy ustnej i dziąseł to najczęściej występująca u dzieci postać opryszczki wargowej wywołanej wirusem HSV-1. Wirus jest przenoszony na dziecko przez ślinę chorej osoby lub nosiciela. Okres inkubacji choroby wynosi kilka dni, a powrót do zdrowia może trwać nawet dwa tygodnie. Choroba ma nieco inny przebieg niż opryszczka wargowa zwana popularnie febrą lub zimnem na ustach. Czy to opryszczkowe zapalenie jamy ustnej? Do pierwszego zakażenia dochodzi najczęściej u dzieci między od 6. miesiącem a 5. rokiem życia. Wirus opryszczki wnika wtedy do organizmu i umiejscawia się w końcówkach nerwów, zwłaszcza w zwojach czuciowych. Tutaj pozostaje już do końca życia i uaktywnia się w okresach osłabienia systemu odpornościowego, oraz psychicznego i fizycznego wyczerpania. Sprawdź Jakie mogą być przyczyny opryszczki? U małych dzieci wirus HSV-1 bardzo często prowadzi do opryszczkowego zapalenia jamy ustnej. Po raz pierwszy zakażenie może mieć ostry przebieg. U dziecka może pojawić się wysoka gorączka, powiększenie węzłów chłonnych w okolicy szyi, osłabienie, rozdrażnienie, nieprzyjemny, gnilny zapach z ust, silne ślinienie się. A do tego w ciągu 2-3 dni w buzi wyskoczą bolące pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym, które będą tworzyły trudno gojące się nadżerki. Owrzodzenia najczęściej występują na tylnej ścianie gardła, łukach podniebiennych, języczku, migdałkach i podniebieniu miękkim. Im mniejsze dziecko z opryszczkowym zapaleniem jamy ustnej, tym większy jest problem z podawaniem mu leków, karmieniem i pojeniem. W skrajnych przypadkach może nawet dojść do odwodnienia małego pacjenta, dlatego nie powinno się lekceważyć opryszczkowego zapalenia jamy ustnej u dzieci i skonsultować zakażenie z lekarzem. Dodatkowo maluszki, które ssą palce mogą wirusa opryszczki przenieść wraz ze śliną w okolice oka, co grozi w skrajnych przypadkach uszkodzeniem rogówki i utratą wzroku. Jak leczyć opryszczkowe zapalenie jamy ustnej? W leczeniu objawów opryszczkowego zapalenia jamy ustnej czas jest tak samo ważny, jak podczas leczenie opryszczki wargowej. Leki przeciwwirusowe powinny zostać podane w pierwszej fazie choroby, czyli najpóźniej w momencie pojawienia się pęcherzyków. U małych dzieci lekarz zleci podawanie leku przeciwwirusowego zawierającego acyklowir w postaci zawiesiny. Podawany od pierwszych 3 dni choroby jest w stanie znacznie skrócić czas choroby i okres namnażania się wirusów. Dodatkowo można pomóc dziecku i podawać mu leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, pamiętając jednak o tym, że dzieci do 12 roku życia nie powinny dostawać aspiryny, która może u nich wywołać zespół Reye’a. Dowiedz się jak pomóc dziecku w chorobie? Trzeba też zwrócić szczególną uwagę na to, żeby dziecko, które podczas opryszczkowego zapalenia jamy ustnej ma kłopoty z połykaniem, nie dostawało zbyt gorących płynów i zbyt twardych pokarmów, bo mogą one doprowadzić do jeszcze większego podrażnienia błony śluzowej. Najlepiej podawać letnie lub zimne, niekwaśne napoje, papki, zupy, galaretki, kisiel, lody. W okresie choroby dobrze jest także pomóc dziecku w delikatnym myciu zębów. Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej u dorosłych Opryszczkę nazwano pospolitą, ponieważ jest to bardzo częste zakażenie wirusowe u ludzi. Zmiany mogą wywołać dwa blisko ze sobą spokrewnione wirusy: HSV-1 i HSV-2 (skrót od Herpes simplex virus). Pierwszy z wirusów zwykle powoduje opryszczkę w górnej części ciała (wargi i jama ustna), drugi głównie na narządach płciowych, ale zdarza się, też odwrotnie. Zmiany niezależnie od umiejscowienia oraz typu wirusa praktycznie nie różnią się wyglądem. Okres wylęgania opryszczki wynosi od 1 do 26 dni, zwykle 6–8 dni. Wirus opryszczki typu 1 (HSV-1) przenosi się z wydzieliną pęcherzykową, śliną oraz przez bezpośredni kontakt z błonami śluzowymi i skórą, np. przy pocałunkach, czasami przez picie z jednego naczynia, wspólne sztućce, maszynki do golenia czy ręczniki. Najbardziej zaraźliwy jest płyn z pęcherzyków. Oznacza, to że najłatwiej jest się zarazić przez kontakt z pęcherzykami. Ślina osoby zakażonej w czasie objawów opryszczki oraz od czasu do czasu także przy braku objawów, zawiera znacznie mniejsze ilości (100–1000 razy mniej) wirusa opryszczki. Do zakażeń dochodzi zatem zwykle od osób z objawami opryszczki, choć możliwe są od osób bez objawów. Wirus szybko ginie w temperaturze pokojowej oraz po wyschnięciu, dlatego przenoszenie się opryszczki przez przedmioty lub drogą kropelkową należy do rzadkości. Do zakażenia pierwotnego (pierwszego w życiu) dochodzi najczęściej we wczesnym dzieciństwie, jednak opryszczką można zakazić się w każdym wieku. Odsetek dorosłych zakażonych HSV-1 przekracza 90%. Z kolei wirus HSV-2 wywołuje najczęściej zakażenie okolic narządów płciowych i przekazywany jest najczęściej drogą kontaktów seksualnych. Zakażeniu ulegają zwykle osoby dorosłe. Wspólną cechą wirusów opryszczki jest rozwój zakażenia latentnego, czyli trwającego całe życie osoby zakażonej. Większość ludzi zakaża się HSV-1 w dzieciństwie. Do zakażeń HSV-2 dochodzi zwykle po rozpoczęciu życia seksualnego. Kto raz zaraził się opryszczką, będzie już zawsze miał w swoim organizmie wirusa opryszczki i okresowo będzie go wydalał w ślinie lub wydzielinach płciowych. Dzieje się tak, ponieważ po zakażeniu wirusy opryszczki pozostają w organizmie na stałe. Przebywają w stanie „uśpienia” w komórkach zwojów nerwowych i mogą się okresowo uczynniać, zwykle pod wpływem czynników, takich jak infekcja, osłabienie, stres, niedożywienie, miesiączka, wychłodzenie lub działanie promieni słonecznych (opalanie). Jest to opryszczka nawrotowa, zwykle o łagodniejszym przebiegu od zakażenia pierwotnego. Nie ma możliwości całkowitego wyleczenia zakażenia HSV. Zakażenia wirusami opryszczki są szeroko rozpowszechnione wśród ludzi. Badania serologiczne wskazują, że przeważająca większość dorosłych (do 90%) jest zakażona wirusem HSV-1, a u około co dziesiątego dorosłego występuje zakażenie HSV-2. Mimo częstych kontaktów ze śliną i błonami śluzowymi, np. przy pocałunkach, nie wszyscy ulegają zakażeniu i tylko około połowy zakażonych osób cierpi potem na nawroty opryszczki wargowej – zakażenia są często bezobjawowe. W Polsce odsetek osób z zakażeniem objawowym HSV-1, czyli nawracającą opryszczką, szacowany jest na 60% populacji. Wiele czynników, takich jak: działanie światła słonecznego lub promieniowanie ultrafioletowe (UV), zakażenia górnych dróg oddechowych, gorączka, przemęczenie, urazy, zabiegi stomatologiczne, miesiączka, stosowanie glikokortykosteroidów, operacje chirurgiczne czy stres psychiczny sprzyjają nawrotom opryszczki. Częsta, nawrotowa opryszczka zdarza się u osób z prawidłową odpornością. Nawroty opryszczki wargowej mogą występować co kilka dni, a także w odstępie tygodni, miesięcy lub lat. U zdrowych osób obserwuje się tendencję do coraz rzadszego i łagodniejszego występowania nawrotów opryszczki wraz z upływem czasu. Jak się objawia opryszczka? W miejscu wtargnięcia wirusa, co zwykle następuje przez błonę śluzową, rzadziej przez uszkodzoną skórę, osoba zakażona odczuwa przeczulicę, świąd i pieczenie. Po około 2–3 dniach pojawiają się w zajętej okolicy drobne, bolesne pęcherzyki zapalne wypełnione przeźroczystym płynem, które pękają i pozostawiają bolesne owrzodzenia oraz nadżerki. Zmiany goją się samoistnie, zwykle nie zostawiając śladów. U osób z zakażeniem pierwotnym objawy utrzymują się przez kilka tygodni, w nawrotowym krócej, zwykle przez 10–12 dni. W zależności od umiejscowienia, zakażenia wirusami opryszczki mogą przybierać może różne postacie. Zakażenie HSV-1 zwykle przebiega jako: Opryszczka wargowa. Jest to najczęstsza postać nawrotowa, zwykle o łagodnym przebiegu bez towarzyszących objawów ogólnych. W okolicy ust zwykle w kąciku, na pograniczu błony śluzowej i skóry występują nieliczne skupiska, bolesnych pęcherzyków zapalnych. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej (gingivostomatitis) to zwykle postać pierwotnego zakażenia HSV-1. Pęcherzyki powstają na błonie śluzowej jamy ustnej, po ich pęknięciu tworzą się bolesne nadżerki. Przebieg jest cięższy niż opryszczki wargowej. Występują objawy ogólne: gorączka i złe samopoczucie. Zanokcica opryszczkowa i opryszczka skóry. Zanokcica opryszczkowa jest zakażeniem wału paznokciowego wywołanym przez wirusy opryszczki zwykłej. Zmiany są bolesne i ograniczają się do palców rąk. Zanokcica wywołana przez wirusa HSV-1 często występuje u pracowników ochrony zdrowia, którzy mają kontakt z pacjentami zakażonymi opryszczką – dotyczy np. stomatologów narażonych na kontakt z wydzielinami z jamy ustnej. Podobne zmiany mogą być związane z zakażeniem wirusem HSV-2: występują wówczas wśród dorosłych najczęściej w wieku 20–30 lat po dotykaniu okolic narządów płciowych osób zakażonych wirusem HSV2. Zmiany opryszczkowe mogą także występować w innych okolicach skóry, tzw. opryszczka zapaśników (herpes gladiatorum). Zapalenie spojówek i rogówki (keratitis herpetica, keratitis dendritica) to groźna postać opryszczki, która może doprowadzić do utraty wzroku ze względu na zmętnienie rogówki. Opryszczkowe zapalenie mózgu to choroba bardzo groźna, ale rzadka. Szacowana roczna zapadalność wynosi około 1 na 500 000 osób. Chorują najczęściej dzieci i młodzi ludzie poniżej 20 lat, zwykle w przebiegu zakażenia pierwotnego, oraz dorośli po 50. roku życia, w przebiegu reaktywacji zakażenia. Typowe objawy to: zaburzenia świadomości, zmiany zachowania, gorączka, zaburzenia mowy, niezborność, napady drgawek, niedowłady i porażenia nerwów czaszkowych (objawy ogniskowe). U części chorych występuje obrzęk tarczy nerwu wzrokowego. Śmiertelność chorych nieleczonych sięga 70%. Leczenie acyklowirem zmniejsza śmiertelność do 10–20%. Zapalenie mózgu pozostawia trwałe następstwa (porażenia i inne deficyty neurologiczne) u większości dorosłych chorych. Zakażenia narządowe – np. zapalenie przełyku, zapalenie wątroby, czy opryszczka uogólniona występują najczęściej występuje u pacjentów ze zmniejszoną odpornością, w tym po chemioterapii, otrzymujących leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu narządów czy w przebiegu AIDS, rzadko u osób z prawidłową odpornością. W zaburzeniach odporności przebieg zakażenia HSV jest ciężki, a rokowanie poważne. Zakażenie wirusem opryszczki płciowej (HSV-2) najczęściej przebiega, jako: Opryszczka narządów płciowych: jest prawdopodobnie najczęstszym zakażeniem przenoszonym drogą płciową. Co ważne, większość zakażonych HSV-2 nie zdaje sobie sprawy, że są zakażeni, gdyż przebieg może być skąpoobjawowy, bez typowych pęcherzyków lub zupełnie bezobjawowy. Nawet bez leczenia z czasem objawy stają się coraz łagodniejsze, a nawroty coraz rzadsze. Typowe zmiany towarzyszące zakażeniu narządów płciowych przez HSV-1 lub HSV-2 to zgrupowane zapalne grudki i pęcherzyki na zewnętrznej powierzchni genitaliów, które przypominają opryszczkę na wargach. Zmiany pojawiają się zazwyczaj po 4–7 dniach po kontakcie seksualnym z osobą zakażoną HSV-2 lub HSV-1. Nawroty opryszczki narządów płciowych wywołanej przez HSV-1 są około 6 razy rzadsze niż wywołanej przez HSV-2. Nawrotom opryszczki płciowej często towarzyszy ból, świąd i pieczenie. Ponadto objawy ogólne gorączka, bóle głowy, bóle mięśni, obrzęk i powiększone węzły chłonne pachwinowe oraz złe samopoczucie. Opryszczkowe zapalenie odbytnicy (zapalenie odbytu i odbytnicy) jest u obu płci następstwem stosunków analnych. Zmiany u mężczyzn: występują na żołędzi prącia, napletku, lub na innych częściach okolicy narządów płciowych, w pachwinach, na pośladkach, udach lub wokół odbytu. Z penisa może wyciekać wydzielina. Oddawanie moczu może być utrudnione lub sprawiać ból. Zmiany u kobiet pojawiają się wargach sromowych, łechtaczce lub innych częściach sromu, na pośladkach lub wokół odbytu. Może występować wydzielina z pochwy. Kobiety często skarżą się na bolesne oddawanie moczu oraz tkliwość szyjki macicy przy stosunku. Po 2–3 tygodniach, zmiany przekształcają się w owrzodzenia i nadżerki, czasami pokryte strupem, a potem stopniowo ustępują. W rzadkich przypadkach zajęcie okolicy krzyżowej rdzenia kręgowego może spowodować ostre zatrzymanie moczu oraz objawy zapalenia rdzenia i korzonków nerwowych: ból, utratę lub zaburzenia czucia (parestezje) i wysypki, zwane zespołem Elsberga. Opryszczkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu to najpoważniejsza, ale bardzo rzadka postać zakażenia wirusem HSV-2 o dużej śmiertelności. Przebiega podobnie jak zapalenie mózgu wywołane przez HSV-1. Co robić w razie wystąpienia objawów opryszczki? Łagodne, mało nasilone, miejscowe zmiany wywoływane przez wirusy opryszczki występują tak często, że są powszechnie znane, bagatelizowane i rzadko bywają przyczyną zgłaszania się do lekarza. Zgłosić się do lekarza powinni chorzy z rozległymi zmianami, opryszczką z towarzyszącymi objawami ogólnymi (np. gorączka, bóle mięśni, uczucie rozbicia, złe samopoczucie) oraz współistniejącymi czynnikami ryzyka, np. pacjenci z ciężkimi chorobami skóry, upośledzoną odpornością, leczeni glikokortykosteroidami, chorzy w trakcie chemioterapii nowotworów lub po radioterapii. Pilnego zgłoszenia się do lekarza wymagają chorzy z objawami neurologicznymi, takimi jak: sztywność karku, zaburzenia świadomości czy objawy ogniskowe, a także zmianami w obrębie narządu wzroku. Leczenia wymaga też opryszczka okolic płciowych. Szybkie zgłoszenie się do lekarza jest ważne ze względu na znacznie większą skuteczność leczenia przeciwwirusowego, które zostanie zastosowane na początku zakażenia w porównaniu z leczeniem zastosowanym później. Jak lekarz stawia diagnozę opryszczki? Wygląd zmian opryszczkowych jest na tyle charakterystyczny, że umożliwia ustalenie rozpoznania na podstawie samego badania lekarskiego. Zakażenia narządowe lub ciężki przebieg choroby wymagają zwykle hospitalizacji oraz wykonania badań dodatkowych. Zakażenie wirusami opryszczki można potwierdzić za pomocą badań serologicznych, które wykrywają swoiste przeciwciała, badań PCR, które wykrywają geny wirusów lub hodowli wirusów na kulturach tkankowych. Jakie są sposoby leczenia opryszczki? Miejscowe zmiany o niewielkim nasileniu niekiedy nie wymagają leczenia. Można miejscowo stosować leki przeciwwirusowe: acyklowir, denotywir, dokozanol lub tromantadynę, a także środki łagodzące objawy i wysuszające, np. pastę cynkową. W cięższych postaciach zakażeń opryszczkowych podaje się ogólnoustrojowo (doustnie lub dożylnie) acyklowir – lek przeciwwirusowy który hamuje replikację wirusów HSV. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie opryszczki? Jeżeli ktoś zaraził się wirusem opryszczki (HSV-1 lub HSV-2), już zawsze ten wirus będzie się znajdował w jego organizmie i okresowo będzie go wydalał w ślinie lub wydzielinach płciowych. Z czasem lub pod wpływem długotrwałego leczenia przeciwwirusowego nawroty opryszczki będą coraz łagodniejsze i coraz rzadsze, niemniej nie ma możliwości całkowitego wyleczenia zakażenia HSV. Leki przeciwwirusowe nie niszczą wirusa, hamują tylko jego replikację (mnożenie się). Co trzeba robić po zakończeniu leczenia opryszczki? Po przebyciu pierwotnego zakażenia wirusem opryszczki warto pamiętać o częstych nawrotach zakażenia (ok. połowy zakażonych) i przygotować się na jego wystąpienie. Dlatego chorzy z opryszczką płciową powinni dysponować lekiem przeciwwirusowym, który będzie można zastosować od pierwszych dni reaktywacji zakażenia, a pacjenci po przebyciu zapalenia rogówki powinni pozostawać pod kontrolą okulisty. Opryszczka – jak do niej dochodzi i jak ją leczyć? Zakażenie HSV występuje najczęściej pod postacią opryszczki błony śluzowej jamy ustnej i skóry okolicy okołowargowej (herpes labialis). Jest ona powodowana głównie przez wirusa HSV-1, natomiast wirus HSV-2 jest odpowiedzialny za infekcje w okolicy okołogenitalnej i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Opryszczka wargowa – jak dochodzi do zakażenia? Na opryszczkę wargową częściej chorują kobiety niż mężczyźni. Szacuje się, że na całym świecie wirusem HSV-1 zarażonych jest 3,7 miliarda osób poniżej 50. roku życia. Większość zakażeń opryszczką jamy ustnej i narządów płciowych przebiega bezobjawowo. Zakażenie HSV-1 może nastąpić w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą chorą (przez ślinę, rany, powierzchnię w jamie ustnej i wokół niej), rzadziej przez korzystanie z tych samych przedmiotów codziennego użytku (np. kubek, sztućce). Największe ryzyko przeniesienia wirusa istnieje w momencie występowania pęcherzy, ale do zakażenia może dojść również wtedy, gdy skóra wokół ust wydaje się zdrowa. Opryszczka wargowa – objawy Zakażenie może mieć postać pierwotną lub nawrotową. Zakażenie pierwotne najczęściej nie daje objawów. Objawowo może ujawnić się jako: zanokcica opryszczkowa, opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i dziąseł, opryszczkowe zapalenie mózgu, opryszczka zapaśników, opryszczka genitalna, wyprysk opryszczkowaty. Opryszczka u dzieci Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i dziąseł występuje przede wszystkim dzieci do 5. roku życia i to właśnie ta grupa wiekowa jest na nie najbardziej narażona. U dziecka, u którego doszło do zakażenia, występują: gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, pęcherzyki w jamie ustnej, które pękając, powodują powstawanie nadżerek; pęcherzyki mogą powstawać również na dłoniach i twarzy. Objawy te utrzymują się przez ok. 1-2 tygodnie. Co sprzyja nawrotom opryszczki? Do czynników sprzyjających nawrotom choroby należą: fizyczne przemęczenie organizmu, stres, ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, infekcje – głównie górnego odcinka dróg oddechowych, korzystanie z solarium, urazy w okolicy ust, przemarznięcie, wychłodzenie, przyjmowanie leków immunosupresyjnych. menstruacja. Fazy opryszczki wargowej Pierwszymi symptomami wystąpienia opryszczki wargowej są swędzenie, pieczenie skóry w okolicy ust, a także zaczerwienienie. Następnie pojawiają się małej wielkości grudki. Towarzyszące temu etapowi świąd i mrowienie są bardzo dokuczliwe. Ponadto może wystąpić ból w okolicy ust. Krosty są bolesne i zazwyczaj gromadzą się w jednym miejscu, np. w kąciku ust. W trzeciej fazie mamy do czynienia z pęcherzykami, które są wypełnione płynem surowiczym. Czwarta faza polega na pękaniu pęcherzyków i uwalnianiu zgromadzonego w nich płynu surowiczego. Ma to miejsce po około siedmiu-dziesięciu dniach od chwili wystąpienia pierwszych symptomów opryszczki. Jest to faza, która charakteryzuje się wzmożonym ryzykiem przenoszenia opryszczki wargowej. W kolejnym etapie mamy do czynienia z wystąpieniem nadżerki w miejscu pękniętych pęcherzyków. W szóstej fazie zmiany goją się. Nadżerki przekształcają się w strupy, które odpadają po kilku dniach. Leczenie opryszczki Wielu pacjentów uważa opryszczkę za dosyć banalną chorobę. Jednak należy pamiętać, że podjęcie leczenia pozwala skrócić przebieg choroby i nieprzyjemne objawy oraz zmniejsza dyskomfort związany z kosmetycznym defektem w obrębie ust, w efekcie czego zwiększa się jakość życia chorego. Lekarz na podstawie wywiadu decyduje, jaki sposób leczenia zastosować u pacjenta – leczenie objawowe, czyli epizodyczne (stosuje się je w chwili pojawienia się czynnej choroby) lub przewlekłe (supresyjne). Terapia lekiem przeciwwirusowym stosowanym doustnie powinna być wsparta leczeniem miejscowym, natomiast leczenie supresyjne zazwyczaj opiera się na kilkumiesięcznym przyjmowaniu leków doustnych przez okres 4-6 miesięcy. Najskuteczniejszymi lekami dostępnymi dla osób zakażonych HSV są leki przeciwwirusowe (acyklowir, famcyklowir, walacyklowir). Pomagają one zmniejszyć nasilenie i częstotliwość objawów, ale nie mogą wyleczyć infekcji. Najczęściej stosowanym lekiem z wyżej wymienionych jest acyklowir, który skutecznie hamuje namnażanie HSV, ponadto zmniejsza ból i przyspiesza gojenie ran. Miejscowe stosowanie 5% kremu z acyklowirem skraca czas trwania choroby o dwa dni. Przeczytaj również: Acyklowir – jakie ma zastosowanie? Do stosowania miejscowego przeznaczone są również inne leki przeciwwirusowe – dokozanol, denotywir czy tromantadyna. Ponadto zaleca się stosowanie preparatów łagodzących objawy i o działaniu wysuszającym, np. pasta cynkowa. Z preparatów doustnych bez recepty dostępne są tabletki z acyklowirem w dawce 200 mg, które w leczeniu opryszczki stosowane są na ogół 5 razy dziennie przez 5 dni. Czy opryszczka wargowa może się przenieść na narządy płciowe? Opryszczkę narządów płciowych najczęściej wywołuje HSV-2, który prawie we wszystkich przypadkach zakaża okolice płciowe. Zakażenie HSV-1 pojawia się najczęściej na twarzy i śluzówkach jamy ustnej. W znacznej ilości państw doszło do modyfikacji pod względem częstości występowania obu serotypów – HSV-1 pojawia się coraz częściej w okolicy narządów płciowych, co ma związek ze zmianą zachowań seksualnych [1-3]. Może zdarzyć się tak, że opryszczka przeniesie się na inne części ciała na skutek dotknięcia zmiany występującej na ustach czy na narządach płciowych, lecz taka sytuacja ma miejsce w czasie pierwotnego zakażenia, gdy nie wytworzyły się jeszcze swoiste przeciwciała ochronne. Nie zmienia to faktu, że nie powinno się dotykać zmian opryszczkowych. Pamiętajmy, że standardowe procedury higieniczne, do których należy mycie rąk po kontakcie z narządami płciowymi oraz po skorzystaniu z toalety, a także powstrzymanie się od pocierania oczu pomogą nam uchronić się przed zakażeniem opryszczką. Źródła: Lafferty Downey L., Celum C., Wald A.: Herpes simplex virus type 1 as a cause of genital herpes: impact on surveillance and prevention. J Infect Dis 2000, 181, 1454-1457. Mertz Rosenthal Stanberry Is herpes simplex virus type 1 (HSV-1) now more common than HSV-2 in first episodes of genital herpes. Sex Transm Dis 2003, 30, 801-802. Roberts Pfister Spear Increasing proportion of herpes simplex virus type 1 as a cause of genital herpes infection in college students. Sex Transm Dis 2003, 30, 797-800. Odpowiedzi na pytania naszych czytelników Opryszczka – przyczyny i leczenie opryszczki Opryszczka jest nazwą ogólną dla zakażeń opryszczkowych. Jest to wykwit skórny pojawiający się najczęściej w okolicy czerwieni wargowej. Zmiana ta wywoływana jest przez wirus HSV1 i HSV2 z grupy Herpes simplex virus. Zakażenie to jest dosyć powszechne, dochodzi do niego najczęściej w dzieciństwie (HSV1) lub podczas kontaktów seksualnych z zakażonym partnerem (HSV2). To właśnie ludzie są jedynym źródłem zakażenia wirusem opryszczki. Każda osoba, u której chociaż raz pojawiła się ta nieprzyjemna dolegliwość, jest jej nosicielem aż do końca życia. Niektórzy przechodzą ten stan zupełnie bezobjawowo. Opryszczka zazwyczaj pojawia się na ustach. Zakażenie wirusem opryszczki może przybierać postacie: opryszczkowe zapalenie mózgu, opryszczkowe zapalenie opon mózgowych, wyprysk opryszczkowy, opryszczkowa choroba gałki ocznej, opryszczkowe pęcherzykowe zapalenie skóry, opryszczkowe zapalenie gardła i migdałków, opryszczkowe pęcherzykowe zapalenie skóry, inne postacie zakażenia wirusem opryszczki. Jeżeli chodzi o wirusa opryszczki to nigdy nie znamy dnia ani godziny, kiedy nas zaatakuje. Według niektórych szacunków jego nosicielami jest nawet 90% społeczeństwa. Nie zbadano jeszcze, dlaczego z tych 90% z opryszczką zmaga się tylko niewielka część, wiadomo jednak, że pierwszy epizod bolesnych wykwitów w okolicy wargi czy nosa może wystąpić w każdym momencie. Jeśli cieszymy się, że przez całe życie nie mieliśmy opryszczki, niestety, pewności, że tak zostanie, nie ma. Kiedy wirus nie jest zajęty oszpecaniem naszych ust, w formie latentnej, czyli utajonej, przebywa w końcówkach nerwów, np. zwojach czuciowych w okolicach kręgosłupa. Kolejną ciekawostką jest fakt, że opryszczka to bardzo bliska krewna ospy wietrznej i półpaśca. Doprawdy trudno sobie wyobrazić rodzinę, której odwiedziny byłyby nam bardziej niemiłe. Co gorsza, jeśli ma się pecha, można w życiu doświadczyć wszystkich tych chorób, przy czym opryszczki bardzo wiele razy. Bo z opryszczką bywa różnie. Może się nie ujawnić nigdy, choć wirus drzemie w naszych zwojach nerwowych, może się ujawnić raz i zamilknąć na zawsze, a może nawracać nawet co dwa tygodnie. I wciąż nie ma lekarstwa. Wypróbuj plastry na opryszczkę Ponieważ wirus HSV 1 może się ujawniać pod wpływem zmian gospodarki hormonalnej, niektóre kobiety w ramach dodatkowej atrakcji, oprócz okresu, mają co miesiąc na wardze bolesny i szpetny wykwit. Taki jest bowiem sens życia opryszczki: co jakiś czas, gdy zostanie odpowiednio pobudzona, pełznie z głębi nerwów na powierzchnię skóry, najczęściej jest to granica wargi, gdzie najpierw daje o sobie znać piekąc i pobolewając, potem eksploduje maleńkimi, nabrzmiałymi od cieczy pęcherzykami, swędzącymi i bolesnymi, a później zamienia się w strupek, który po kilku następnych dniach znika. Jak dobrze pójdzie, nie pozostawiając blizny. Powstające na wardze pęcherzyki wypełnione są treścią surowiczą, a następnie wydzieliną ropną, które jak wcześniej wspomniano zamienia się w strupek. Zanim pojawia się bolesne pęcherze odczuwalne może być mrowienie, pieczenie oraz swędzenie i niewielki ból. Objawy dotyczące skóry i błon śluzowych są do siebie bardzo podobne. Nie rzadko w przebiegu opryszczki u zarażonego dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych. Nieco rzadziej obserwuje się występowanie opryszczki narządów płciowych (zakażenie może być pierwotne lub nawrotowe). Zakażenie pierwotne charakteryzuje się z reguły ciężkim przebiegiem. Do zakażenia dochodzi najczęściej po kontakcie seksualnym z bezobjawowym nosicielem. Po okresie wylęgania zakażenia (3-7 dni) u kobiet oraz mężczyzn pojawiają się objawy ogólne, w postaci: bólu głowy, wysokiej temperatiury oraz bólu mięśni. U mężczyzn wykwity skórne w formie pęcherzyków lokalizują się na prąciu lub (rzadko) na wewnętrznej części ud lub mosznie. Z kolei u kobiet pęcherzyki rozwijają się na wargach sromowych, w pochwie, kroczu, a nawet szyjce macicy. Zdarza się, że występują również inne symptomy, takie jak wydzielina śluzowa z cewki moczowej lub pochwy czy powiększenie węzłów chłonnych pachwinowych. W zakażeniu pierwotnym może dojść do zaburzeń w oddawaniu moczu. Objawy zakażenia opryszczką pojawiają się od 1 do nawet 26 dni od kontaktu ze źródłem zakażenia. Jednak okres ten zazwyczaj wynosi około siedem dni. Najczęściej opryszczka jest zaraźliwa w fazie czynnej, czyli wtedy gdy w okolicy wargi pojawiają się wykwity w formie pęcherzyków napełnionych płynem. To w nim znajdują się wirusy. Gdy ranka zaschnie, strupek traci tę największą moc rażenia. Warto pamiętać, że objawy opryszczki mogą powracać na skutek oddziaływania czynników zewnętrznych, w postaci: miesiączki, wyziębienia organizmu, stresu, osłabienia organizmu, usunięcie zęba, przemęczenia, niedożywienia, ekspozycji na silne promieniowanie słoneczne. Skąd się bierze opryszczka i jak ją leczyć? Epizod opryszczki trwa od czterech do dziesięciu dni. Wydaje się, że zdarzają się gorsze rzeczy niż kilka krostek na wardze przez tydzień i oczywiście tak jest, ale mimo niskiej szkodliwości zdrowotnej (ze społeczną trochę gorzej, bo wirus przenosi się bardzo łatwo), nie można wirusa HSV 1 lekceważyć. Przede wszystkim trzeba uważać, żeby nie przetransportować go z wargi do oka, bo to grozi zapaleniem rogówki, a nawet jej owrzodzeniem, co może się zakończyć utratą wzroku. O ile więc kobieta nie musi wyrzucać szminek, których używała w czasie wykwitu opryszczki, bo wirusem zarażona jest tak czy siak, o tyle oko osoby zarażonej jest „czyste” i należy zadbać, by takie pozostało. Najlepiej więc po każdym kontakcie palców z wykwitem opryszczki starannie umyć ręce. Aby przyspieszyć gojenie się opryszczki zastosuj serum regenerujące Cannadent. Zawarte w nim goździki, olejek konopny i wyciąg z jodły syberyjskiej przyspieszają gojenie oraz działają przeciwbólowo i antybakteryjnie. Bardzo rzadko, ale jednak zdarza się, że po drodze do warg, wirus wyruszający ze zwojów nerwowych zbłądzi w kierunku głowy. Może wywołać zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych albo zapalenie mózgu; bardzo trudne do wyleczenia. A nawet gdy zostanie wyleczone, pozostawia przykre konsekwencje neurologiczne. Objawy mogą przypominać wykluwającą się grypę, zatem trzeba pamiętać, że strzeżonego pan Bóg strzeże. Nie tylko ze względu na powikłania, ale także częste nawroty, warto wykonać wysyłkowe badania na zakażenie wirusem opryszczki dostępne na Medonet Market. Wymaz jest pobierany z policzka, a czas oczekiwania na wyniki wynosi 7 dni roboczych. Na bardziej skomplikowane formy przebiegu opryszczki szczególnie narażone są dzieci i osoby z obniżoną odpornością i osłabionym układem immunologicznym. U dzieci, a trzeba wiedzieć, u których zakażenie wirusem następuje zwykle przed ukończeniem 5 roku życia, opryszczka może manifestować się w postaci zapalenia jamy ustnej. W niebezpieczeństwie są też noworodki, których matki nie chorowały na opryszczkę i w związku z tym nie przekazały im przeciwciał. Takie maleństwa trzeba szczególnie chronić przed chorującymi na opryszczkę. Z kolei u osób z niską odpornością wirus zaatakować może narządy wewnętrzne i przejawiać się w formie rozległych owrzodzeń na ciele. Gdy w perspektywie ma się zapalenie mózgu, krostki nad wargą rzeczywiście jawią się w nieco jaśniejszym świetle niż do tej pory. Może to jest metoda na oswojenie znienawidzonej opryszczki? Jakkolwiek skutecznie by jej jednak nie oswajać, trzeba wiedzieć, co zrobić, żeby ją leczyć. Często pacjenci nie zgłaszają się z opryszczką do lekarza, zadając sobie pytanie co na opryszczkę i zdając się na dostępne w aptekach preparaty bez recepty. Opryszczka – przebieg, leczenie infekcji. Domowe sposoby na opryszczkę Na ogół diagnoza jaką jest opryszczka stawiana jest w oparciu o całkowity obraz kliniczny pacjenta (występujące objawy) lub po padaniu ginekologicznym i urologicznym (opryszczka narządów płciowych). Zdarza się jednak, że specjalista ma wątpliwości diagnostyczne, dlatego w takich sytuacjach wykorzystuje poniższe badania: wykrywanie wirusa DNA HSV przy użyciu metody PCR – metoda ta jest bardzo czuła; ujemny wynik badania NIE wyklucza, że doszło do zakażenia; izolacja wirusa HSV w hodowli komórkowej – badanie to wykorzystywane jest głównie w diagnostyce opryszczki narządów płciowych; tutaj podobnie wynik ujemny nie wyklucza zakażenia; badanie serologiczne – przeciwciała przeciwko wirusowi HSV pojawiają się w krwi człowieka kilka tygodni po zakażeniu. Wykrycie przeciwciał anty HSV2 wskazuje najczęściej na opryszczkę narządów płciowych, natomiast wykrycie tylko HSV1 będzie trudniejsze w ocenie, ponieważ opryszczka wargowa występuje bardzo często. Należy pamiętać również o diagnostyce różnicowej. Opryszczkę błony śluzowej jamy ustnej oraz gardła różnicuje się z: Natomiast opryszczkę narządów płciowych należy różnicować z: półpaścem, kiłą, wrzodem wenerycznym. Co na opryszczkę? Wiele może zdziałać pomoc różnych preparatów dostępnych w aptece. Ale w przypadku często nawracających wykwitów opryszczki warto rozważyć leczenie nie tyle doraźne, czyli skoncentrowane na jak najszybszym wysuszeniu i zlikwidowaniu pęcherzyków i strupków, co dłuższą terapię lekiem antywirusowym, przepisywanym na receptę. Jeśli dobrze pójdzie, po takiej intensywnej kuracji częstość epizodów zmniejszy się, a może nawet na dłuższy czas będziemy mogli o opryszczce zapomnieć. W przypadku opryszczki liczy się czas: im szybciej zareagujemy, czyli wychwycimy najwcześniejsze objawy, tym większa szansa, że będą one łagodniejsze. Aby szybko i skutecznie zadziałać w leczeniu opryszki, zastosuj COMPEED Plastry na opryszczkę, które działają łagodząco, przyspieszają gojenie i są niewidoczne. Poza tym dobrze jest nauczyć się rozpoznawać czynniki, które wywołują opryszczkę z lasu, czyli ze zwojów czuciowych układu nerwowego. Należą do nich: światło słoneczne, niska temperatura, stres, osłabienie, przeziębienie, miesiączka. Warto też zadbać o układ odpornościowy; jego wzmocnienie z pewnością pokrzyżuje opryszczce jej niecne plany. Pociechą może być informacja, że naukowcy pracują nad szczepionką przeciwko temu grasującemu po naszej twarzy opryszkowi. Jeśli masz problemy z nawracającą opryszczką, sięgnij po suplement diety z lizyną, który wzmacnia organizm i wspiera tworzenie przeciwciał, minimalizując ryzyko nawrotu opryszczki. Polecamy także serum regeneracyjne na pleśniawki i opryszczkę Cannaderm dostępne na Medonet Market. Sprawdź: Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online – szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Opryszczka wargowa – niewielka, ale uporczywa zmiana Opryszczka wargowa, czyli popularne “zimno”, to uciążliwa choroba wywołana przez wirusa, która powoduje bolesne owrzodzenia w okolicy ust. Najłatwiej zarazić się… Opryszczka – przebieg, leczenie infekcji. Domowe sposoby na opryszczkę Opryszczka to nieprzyjemna, swędząca, bolesna zmiana na ustach, która długo się goi. Pospolicie jest nazywana “zimnem”. Do zarażenia się opryszczką zazwyczaj… Leki na opryszczkę – rodzaje, domowe sposoby Skuteczne leki na opryszczkę to przede wszystkim potrzeba osób w wieku dojrzewania. Jednak również starsi potrafią zmagać się z tym problemem. Jest to zaraźliwa… Dorota Brzostek | Onet. Maść na opryszczkę – dlaczego jest skuteczna? Maść na opryszczkę zawiera substancje, które pomagają walczyć z wirusem, chronią oraz regenerują chore miejsce. Opryszczka wygląda nieestetycznie i przeszkadza w… Opryszczka u dzieci – przyczyny, objawy Opryszczka u dzieci to bardzo poważny problem, jej objawy i przebieg są znacznie ostrzejsze niż u osób dorosłych. Opryszczka u dzieci może pojawić się nie tylko… Magdalena Wawszczak Lek na opryszczkę – przyczyny opryszczki, leczenie Opryszczka wargowa jest spowodowana wirusem HSV. Dolegliwość może przebiegać bez objawów, ale w większości przypadków pojawiają się pęcherze, owrzodzenia śluzówki… Opryszczka w ciąży – objawy i leczenie Opryszczka w ciąży może być skutkiem zakażenia wirusem HSV1 lub HSV2. Pierwszy wirus dotyczy opryszczki wargowej, a drugi opryszczki narządów płciowych. Jak może… Acyklowir – zastosowanie, działanie, skutki uboczne Acyklowir to lek zwalczający wirusa opryszczki, a w mniejszym stopniu również wirusa ospy wietrznej. Stosowany jest również w przypadku kilku innych infekcji… Marlena Kostyńska Leki przeciwwirusowe – działanie, zastosowanie, środki ostrożności. Leki przeciwwirusowe na grypę, ospę, opryszczkę i półpaśca Leki przeciwwirusowe są coraz popularniejsze. W okresach wzmożonych infekcji stosują je zarówno dorośli, jak i dzieci. Stanowią skuteczną pomoc w walce z… Herpes – opryszczka pospolita Herpes to pierwszy człon rozwinięcia obcojęzycznego skrótu HSV, czyli Herpes Simplex Virus. Po polsku zwyczajowo określamy to schorzenie opryszczką zwykłą lub… Napisano Grudzień 10, 2017. Musisz wzmacniać ogólną odpornośc organizmu , dobry jest tran w kapsułkach , omega 3 1000 mg , multiwitaminy . Poza tym spróbuj pić czystek , też wzmacnia Ten tekst przeczytasz w 3 może objawiać się w obrębie jamy ustnej poprzez zmiany w tkankach przyzębia i błony śluzowej, a także zaburzoną funkcję gruczołów ślinowych. Ze względu na upośledzoną odporność u osób chorujących na cukrzycę, istnieje zwiększone ryzyko zakażenia wirusem opryszczki, wystąpienia drożdżycy czy zaniku kości wyrostka zębodołowego. Zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Federacji Cukrzycy, klinicyści powinni raz w roku przeprowadzać wywiad z osobą chorą na cukrzycę w kierunku występowania objawów w obrębie jamy ustnej. Szczególną uwagę należy zwrócić na dziąsła, np. czy nie występuje krwawienie, obrzęk lub ich zaczerwienienie. Diabetycy powinni być zachęcani do regularnego badania i leczenia stomatologicznego. Zmiany w okolicach przyzębia w przebiegu cukrzycy U pacjentów chorych na cukrzycę najczęstszą manifestacją choroby w jamie ustnej są choroby przyzębia. U niektórych diabetyków obserwowane jest np. zapalenie dziąseł lub zapalenie przyzębia. Zmiany w obrębie tkanek przyzębia objawiają się zaczerwienieniem i obrzękiem dziąseł, krwawieniami z dziąseł w następstwie niewielkich urazów. Może dojść również do obluzowania zębów i zwiększenia się szpar między nimi, a także odsłonięcia korzeni zębów. Zaawansowane stadium chorób przyzębia może zwiastować powikłania cukrzycy, takie jak nefropatia, udar mózgu, przemijający napad niedokrwienia mózgu, dławica piersiowa, zawał serca i niewydolność serca. U pacjentów ze źle kontrolowaną cukrzycą występuje również większa utrata przyczepu łącznotkankowego w porównaniu do pacjentów zdrowych lub z dobrze kontrolowaną chorobą. Ryzyko zmian w obrębie błon śluzowych jamy ustnej U osób zdrowych błona śluzowa jamy ustnej chroniona jest przez odpowiednią ilość i jakość śliny, która zapewnia nawilżenie, oczyszczenie i buforowanie pH, a także jest źródłem białek przeciwbakteryjnych oraz powoduje agregację i eliminację bakterii. Dzięki temu tkanki miękkie jamy ustnej są odporne na uszkodzenia oraz drobnoustroje. Tymczasem cukrzyca negatywnie wpływa na czynność gruczołów ślinowych i układ immunologiczny, dlatego istnieje zwiększone ryzyko zmian w obrębie błon śluzowych. W przebiegu cukrzycy u niektórych chorych obserwuje się zanik błony śluzowej lub zapalenie błony śluzowej. W jamie ustnej chorych na cukrzycę niekiedy dochodzi również do niezapalnego powiększenia ślinianek przyusznych. Zaburzenie to występuje częściej u pacjentów ze źle kontrolowaną chorobą. Ponadto chorzy mogą doświadczać uczucia suchości błony śluzowej jamy ustnej, co wiąże się ze zmniejszeniem ilości wydzielanej śliny. Zapalenie języka w przebiegu cukrzycy U osób chorych na cukrzycę niejednokrotnie dochodzi również do zmian w obrębie języka. Obserwowany jest całkowity lub ogniskowy zanik brodawek językowych (zanikowe zapalenie języka), dający wygląd wygładzonej powierzchni języka. Niekiedy dochodzi również do romboidalnego zapalenia języka, który charakteryzuje się zanikiem brodawek językowych w obszarze umiejscowionym w tylnej części grzbietowej powierzchni języka, która jest wówczas płaska i gładka, ale może również dochodzić do zagłębień. U chorych na cukrzycę może również występować język geograficzny, czyli wędrujące zapalenie języka. Obserwowany jest ogniskowy zanik brodawek językowych, które przybierają nieregularny kształt z białymi lub żółtawymi uniesieniami, które z czasem migrują. Objaw ten często wiąże się z bólem, świądem, pieczeniem błony śluzowej. Zwiększone ryzyko rozwoju drożdżycy Zbyt mała ilość śliny oraz zaburzenia układu immunologicznego u cukrzyków znacznie zwiększają ryzyko rozwoju drożdżycy (kandydozy) jamy ustnej. Diabetycy często są nosicielami grzybów z rodzaju Candida. Z badań naukowców wynika, że drożdżyca rozwija się wskutek zmniejszonej ilości immunoglobulin przeciwgrzybiczych w ślinie, a także wskutek zwiększonego stężenia glukozy w ślinie, co sprzyja rozwojowi grzybów. Drożdżyca u chorych na cukrzycę może przyjmować różne postacie. Jedną z nich jest stomatopatia protetyczna, do której dochodzi wskutek zakażenia przez grzyby porowatej akrylowej struktury protezy. U pacjentów obserwuje się rozlane zaczerwienienie błony śluzowej pod protezami górnych zębów. Ten rodzaj zakażenia najczęściej objawia się uczuciem pieczenia, chociaż u niektórych chorych objawy nie występują. Inne postacie zakażenia to ostra rzekomobłoniasta postać drożdżycy czy zapalenie kątów ust. Liszaj płaski jamy ustnej manifestacją cukrzycy Liszaj płaski to przewlekła niezakaźna, swędząca choroba skóry i błon śluzowych, która również może być objawem cukrzycy. Manifestuje się występowaniem plamistych białych zmian na powierzchni zaczerwienionej błony śluzowej. U chorych na cukrzycę obserwuje się również liszajowate reakcje polekowe występujące w obrębie błon śluzowych. Zmiany te to niepożądane działanie leków przepisywanych często chorym na cukrzycę, np. leków hipoglikemizujących czy hipotensyjnych. Liszaj płaski oraz liszajowate reakcje polekowe mogą wywołać objawy takie jak ból, uczucie pieczenia, nadwrażliwość na kwaśne pokarmy. Wiążą się one również z ryzykiem dysplazji i transformacji nowotworowej. Źródła: B. K. Gandara, T. H. Morton Jr., „Objawy cukrzycy w jamie ustnej występujące poza przyzębiem: podstawowe informacje dla personelu medycznego” w Diabetologia po Dyplomie, Tom 9 nr 1, 2012, str. 31-37 W. Leśniak, A. Doboszyńska, „Objawy stomatologiczne chorób ogólnych” w Wybrane Problemy Kliniczne, Via Medica, 2014 Przeczytaj także: Owrzodzenia w jamie ustnej a choroby reumatoidalne Przeczytaj bezpłatnie pokrewny artykuł w czasopiśmie „Chirurgia Plastyczna i Oparzenia”: Trudno gojące się owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej u pacjenta po przeszczepieniu nerki allogenicznej. Opis przypadku. Retrospekcja Chociaż mogą przypominać ciepło lub opryszczkę, powinieneś wiedzieć, jak je odróżnić. Owrzodzenia jamy ustnej w ogóle nie są zaraźliwe, jednak opryszczka w jamie ustnej jest wysoce zaraźliwa. kiedy owrzodzenia jamy ustnej pojawiają się na podniebieniu, mogą objawiać się w dwóch miejscach: Opryszczka wargowa powstaje w wyniku działania wirusa opryszczki HSV. Jak się jej szybko pozbyć – jakie leki i maści stosować? Czy opryszczką można się zarazić? Jakie objawy daje wirus opryszczki HSV, poza pęcherzykami? Opryszczka – opis Opryszka na ustach wywoływana jest przez wirusy HSV1 oraz HSV2. To choroba zakaźna, którą znamy również pod innymi nazwami, np. febra, skwarka, zimno na ustach. Opryszczka wargowa zazwyczaj ma bardzo łagodny przebieg – nie towarzyszą nam objawy ogólne, np. gorączka, a zakażenie tym wirusem jest powszechne. Co sprzyja zakażeniu? Głównie osłabiona odporność lub stres. Opryszczka na ustach objawia się najczęściej krostami, owrzodzeniami, bolesnymi pęcherzami w okolicach ust. W cięższej postaci może wystąpić opryszczkowe zapalenie całej jamy ustnej – wówczas opryszczka pojawia się np. na języku. Są również poważniejsze postaci zakażenia wirusem opryszczki - o czym piszemy w dalszej części artykułu (ale dotyczą one głównie małych dzieci i osób z obniżoną odpornością). Wirus opryszczki a półpasiec i ospa wietrzna Opryszczka wywoływana jest przez wirus opryszczki HSV1 lub HSV2. Oba wirusy są spokrewnione z wirusami ospy wietrznej oraz półpaśca, o czym pisaliśmy w osobnym artykule. Jeśli doszło do zakażenia wirusem opryszczki HSV1, może pojawić się opryszczka w jamie ustnej, nosie, czasami na narządach płciowych. Z kolei wirus HSV2 powoduje opryszczkę głównie na narządach płciowych. Według danych epidemiologicznych, aż 90% dorosłych osób jest nosicielami wirusa opryszczki typu 1, czyli HSV1, a u 10% występuje wirus opryszczki HSV2. Czy opryszczką można się zarazić? Tak, opryszczka jest zaraźliwa. Do zakażenia dochodzi przede wszystkim poprzez kontakt z płynem surowiczym z pęcherzyków. Wirus opryszczki HSV1 występuje w ślinie, a więc można się nim zarazić zarówno przy kontakcie z płynem surowiczym z pęcherzyków, jak i poprzez korzystanie z osobą zakażoną np. ze wspólnych ręczników. Gdy dojdzie do zakażenia, wirus przenika przez błonę śluzową do naszych komórek naczyń krwionośnych, po czym powoduje stan zapalny, czego wynikiem jest powstanie martwicy śródbłonka, a co za tym idzie – może pojawić się płyn surowiczy. Wirus namnaża się w pęcherzykach przez około 6 dni. Po tym czasie nasz układ odpornościowy zaczyna reagować na obecność wirusa i pęcherzyki zaczynają pękać i się goić. Jeśli zakaziliśmy się wirusem opryszczki typu 1 (HSV1), choroba przebiega z raczej bezobjawowo – ale nie jest to regułą. Do zakażeń dochodzi najczęściej w wieku dziecięcym i od tego momentu wirus pozostaje w uśpieniu i może wywoływać opryszczkę wargową, gdy nasz organizm ulega osłabieniu. Inaczej jest w przypadku pierwotnego zakażenia wirusem opryszczki – wówczas choroba ma o wiele ostrzejszy przebieg – dopiero nawroty choroby przebiegają nieco łagodniej. Zakażenie HSV1 – jakie przybiera postaci? Zakażenie wirusem HSV1 zwykle objawia się opryszczką wargową – ale nie tylko. Poniżej przedstawiamy wszystkie możliwości. Opryszczka wargowa – najczęstsza postać nawrotowa, łagodna, zwykle w okolicach ust. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej – zwykle ma postać pierwotnego zakażenia HSV1. Pęcherzyki pojawiają się w okolicach ust i na błonie śluzowej jamy ustnej. Przebieg jest nieco cięższy niż przy opryszczce wargowej, ponieważ może pojawić się np. gorączka. Zanokcica opryszczkowa oraz opryszczka skóry – zanokcica to zakażenie wału paznokciowego. Zmiana jest bardzo bolesna. Może występować także w innych okolicach skóry. Zapalenie spojówek i rogówki – to postać opryszczki zaliczana do groźnych, ponieważ może skutkować nawet utratą wzroku, ponieważ dochodzi do zmętnienia rogówki. Opryszczkowe zapalenie mózgu – to bardzo rzadka postać zakażenia opryszczką – zapada na nią rocznie zaledwie 1 osoba na 500 000. Zwykle chorują na nią dzieci oraz dorośli po 50. roku życia. Objawy to gorączka, drgawki, zaburzenia świadomości, niedowłady i porażenia nerwów czaszkowych. U dzieci dodatkowo występuje obrzęk tarczy nerwu wzrokowego. Zakażenia narządowe – to również dość rzadka forma opryszczki. Dotyka wielu narządów – dochodzi do zapalenia przełyku czy wątroby. Na tę postać najbardziej narażone są osoby z obniżoną odpornością (chemioterapia, AIDS, przeszczep narządów). Przebieg choroby jest bardzo ciężki. Opryszczka wargowa – najczęstsze objawy swędzenie, mrowienie i pieczenie w okolicy ust, zaczerwienie oraz napięta skóra wokół warg, pojawienie się małych grudek, krostek, pęcherzyków lub bolesnych owrzodzeń na ustach, ogólny ból w okolicy ust, nadżerki i strupy. Uwaga! Przebijanie pęcherzyków wcale nie przyspieszy wyleczenia opryszczki! Co gorsza, przy wylaniu się płynu surowiczego z pęcherzyka, może dojść do jego rozprzestrzenienia się w inne miejsce, prowadząc np. do opryszczki w rogówce, nosie lub jamie ustnej. Czynniki sprzyjające nawrotowi opryszczki wargowej Aby wystąpił nawrót opryszki wargowej (wywoływanej przez wirus HSV1) wirus potrzebuje zwykle sprzyjających mu warunków. To osłabiona odporność organizmu, stan grypy lub przeziębienia, wysoka gorączka, wysoka temperatura, długa ekspozycja na promieniowanie UV, silny stres, występowanie innych chorób zakaźnych, urazy mechaniczne w okolicach ust, wyziębienie organizmu, anemia, niedożywienie organizmu, u kobiet miesiączka. Opryszczka wargowa – wygląd i fazy rozwoju Poniżej przedstawiamy kilka zdjęć opryszczki wargowej u różnych osób. Opryszczka na ustach - zdjęcie nr 3 Opryszczka na ustach - zdjęcie nr 2 Opryszczka na ustach - zdjęcie nr 1 I faza opryszczki – swędzenie oraz pieczenie okolic ust, a niekiedy widoczne zaczerwienienie. II faza opryszczki – pojawienie się małych grudek w okolicy ust (w postaci krost), uczucia mrowienia i swędzenia. III faza opryszczki – pojawienie się pęcherzyków z płynem surowiczym. IV faza opryszczki – pęcherzyki zaczynają pękać (zwykle dochodzi do tego po ok. 7 dniach od pierwszych objawów). V faza opryszczki – w miejscu pękniętych pęcherzyków pojawiają się nadżerki. VI faza opryszczki – gojenie się zmian. Opryszczka – leki, maści i domowe sposoby Nie jest możliwe całkowite pozbycie się wirusa z organizmu, jeśli doszło do zakażenia. Jedyne leczenie, jakie możemy podjąć, to stosować maści na opryszczkę, aby przyspieszyć i złagodzić jej przebieg. W tym celu poleca się maści z antybiotykami, a także tabletki (leki przeciwwirusowe). O rodzaju leczenia powinien zdecydować lekarz. Jeśli opryszczka jest wyjątkowo dokuczliwa i bolesna, możliwe jest zastosowanie leków przeciwbólowych (działających ogólnie lub miejscowo znieczulających). Jeśli nawroty opryszczki są bardzo częste, lekarz może zdecydować o terapii, która będzie przeciwdziałać pojawieniu się opryszczki. Z dostępnych leków na opryszczkę mamy do wyboru kremy (np. Zovirax, Vratizolin, Herpex, Axoviral), płyny (np. Sonol), plastry (np. DermaPlast Hydro, Compeed Cold Sore), tabletki (np. Hevipoint). A jak domowymi sposobami radzić sobie z opryszczką? Istnieje kilka metod, które u niektórych osób się sprawdzają – ale raczej przy łagodnym przebiegu choroby. Do nich należy np. smarowanie zmian miodem, aloesem, szałwią, rumiankiem lub miętą (zaparzone torebki po herbacie), czosnkiem lub cebulą, olejkiem z drzewa herbacianego. Na forach internetowych możemy też przeczytać o okładach z rozmoczonej w wodzie polopiryny lub aspiryny przez około 10 minut. Opryszczka wargowa a wystąpienie miesiączki Jak wcześniej wspomnieliśmy, czynnikiem sprzyjającym nawrotowi opryszczki jest u kobiet miesiączka. Dzieje się tak, ponieważ układ odpornościowy pracuje wówczas inaczej niż zwykle – szczególnie na kilka dni przed wystąpieniem menstruacji. Dlatego w tym czasie zaleca się, aby bardziej dbać o higienę okolic ust (a jeśli pojawią się np. grudki, nie należy ich dotykać – chyba że w celu nałożenia maści) oraz dokładnie myć ręce. Opryszczka w ciąży O ile opryszczka narządów płciowych w ciąży jest groźna, o tyle postać wargowa nie przysporzy tylu problemów. Organizm kobiety w ciąży jest szczególnie narażony na nawrót opryszczki, ponieważ mamy do czynienia ze spadkiem odporności i wieloma zmianami hormonalnymi. Przypadkiem groźnej opryszczki wargowej jest jej występowanie po raz pierwszy – właśnie w ciąży. Wówczas jej przebieg może być ciężki i stanowić zagrożenie dla ciąży. Jak leczyć opryszczkę w ciąży? Przede wszystkim należy udać się do lekarza (rodzinnego lub ginekologa) i nie stosować żadnych leków bez jego wiedzy. Zwykle zaleca się leczenie tabletkami bezpiecznymi dla płodu, maściami i witaminą B. Opryszczka u małego dziecka Do zakażenia wirusem HSV1 dochodzi zazwyczaj w dzieciństwie, od około 6 miesiąca życia, do 5 roku. Warto wiedzieć, że im młodsze jest dziecko, tym gorszy będzie przebieg choroby, ale niezależnie od wieku, należy udać się z dzieckiem do lekarza, aby jak najszybciej wdrożyć leczenie. Naszym zadaniem jest także pilnowanie, aby dziecko nie rozdrapywało zmian opryszczkowych, ponieważ bardzo łatwo przeniosą się one na inne miejsca. Często opryszczka wargowa u dzieci przebiega razem z opryszczkowym zapaleniem jamy ustnej oraz dziąseł. Pojawia się ponadto gorączka, opuchlizna dziąseł, często ślinotok. Opryszczka – śmiertelna dla noworodków Najgorszy przebieg opryszczki dotyka noworodki, gdzie z powodu wirusa może dojść nawet do śmierci dziecka. Wirus atakuje nie tylko okolice ust, ale także całą twarz, oczy, gardło, język, przełyk, podniebienie, a niekiedy nawet całe ciało. Zmiany są bardzo niebezpieczne i kierują się ku centralnemu układowi nerwowemu. A gdy tak się stanie, mogą pojawić się napady padaczkowe, groźne drgawki, ospałość i wybrzuszenie ciemiączka. Zakażenie wirusem opryszczki u noworodków ma więc przebieg bardzo gwałtowny i dotyczy wielu narządów. Podnosi np. poziom enzymów wątrobowych, przez co dochodzi do uszkodzenia wątroby. Może zacząć się także obumieranie jelit lub zapalenie mózgu. KAŻDA godzina jest wówczas na wagę złota, ponieważ śmiertelność przy nieleczonej opryszczce u noworodków wynosi prawie 80%! Poza tym po zakażeniu mogą wystąpić trwałe powikłania neurologiczne. Nie należy więc bagatelizować opryszczki u tak małych dzieci, a gdy sami mamy opryszczkę, koniecznie dbajmy, aby nie zarazić dziecka. Bibliografia Marczyńska M., Opryszczka u dzieci, Pediatr Dypl. 2012;16(2):44-49, źródło: (dostęp: Lesiak A., Joanna Narbutt J., Kompleksowe leczenie opryszczki wargowej, Forum Dermatologicum 2017, tom 3, nr 4, 147–151. Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące zakażeń wirusem opryszczki zwykłej u kobiet ciężarnych 2006–2011. Kuchar E., Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej u dorosłych, źródło: (dostęp:
  1. ԵՒлοдቼքቲշ ቯιրеш оρечоፂаሟ
  2. Уγባδуյа оኹетвևዉухи
    1. Еጪ խту ջαዎωτуበаሢ ոእοжθሆ
    2. Ιнузացошоտ պ

U niemowląt

Opryszczka – przyczyny, objawy, leczenie opryszczki wargowej. Tabletki i maści na opryszczkę na ustach bez recepty Opryszczka pospolita to wirusowa choroba zakaźna skóry wywoływana przez dwa gatunki wirusów z rodziny Herpesviridae – HSV 1 i HSV 2. Pierwszy z nich powoduje opryszczkę wargową i opryszczkę błony śluzowej, natomiast wirus opryszczki 2. typu jest przyczyną zmian w okolicy narządów płciowych. Opryszczka wargowa jest najczęstszym rodzajem zmian opryszczkowych, ma postać nawrotową i łagodny przebieg. Nawrotom opryszczki szczególnie sprzyjają: osłabienie odporności, stres, przemęczenie, ekspozycja na słońce. Jak leczyć opryszczkę wargową? Jakie preparaty są dostępne bez recepty? Co to jest opryszczka? Opryszczka, inaczej zwana „zimnem” lub „febrą”, jest powszechną chorobą zakaźną. Wywołuje ją wirus HSV, czyli herpes simplex virus. Najczęściej występującą postacią kliniczną w przypadku zakażenia wirusem HSV jest opryszczka błony śluzowej jamy ustnej i skóry okolicy okołowargowej. Opryszczka wargowa jest najczęściej wywoływana przez wirusa HSV-1, czyli typ 1. wirusa. Typ 2. wirusa HSV, czyli HSV-2 wywołuje najczęściej opryszczkę narządów płciowych, a także zapalenie opon mózgowo–rdzeniowych. Dane literaturowe podają również, iż możliwa jest sytuacja, w której wirus typu 2. wywołuje opryszczkę wargową, natomiast wirus typu 1. opryszczkę w okolicy genitaliów. Cechą charakterystyczną wirusa opryszczki jest zdolność do reaktywacji po okresie utajenia. Wirus opryszczki typu 1. po przedostaniu się do organizmu przenosi się do komórek nerwowych zwoju trójdzielnego, natomiast wirus opryszczki typu 2. – do zwoju lędźwiowo–krzyżowego. Opryszczka – zakażenie wirusem opryszczki Do zakażenia wirusem opryszczki dochodzi w wyniku kontaktu z osobą zakażoną lub kontaktu z osobą, która jest nosicielem wirusa. Wirus opryszczki może być przenoszony przez wydzieliny (ślina, łzy, wydzielina z dróg płciowych i układu moczowego) – zakażenie może nastąpić w wyniku kontaktu bezpośredniego uszkodzonej skóry lub błony śluzowej ze zmianami opryszczkowymi osoby zakażonej lub jej wydzielinami. Wirus HSV-1 może być także przenoszony przez dotykanie i używanie tych samych przedmiotów, których wcześniej używała osoba zakażona (np. używanie wspólnego ręcznika, korzystanie ze wspólnych naczyń). Natomiast wirus opryszczki HSV-2 jest przenoszony poprzez kontakty seksualne. Zakażenie wirusem opryszczki może przybierać charakter pierwotny lub nawrotowy. Gojenie się zmian chorobowych w zakażeniu o charakterze pierwotnym może trwać około 2 tygodni, natomiast zakażenie o charakterze nawrotowym trwa zazwyczaj krócej i może liczyć kilka dni. Polecane dla Ciebie acyklowir, tabletka, opryszczka zł plaster, opryszczka zł plaster, opryszczka zł hydrokortyzon, acyklowir, krem, opryszczka zł Opryszczka – objawy opryszczki wargowej Charakterystycznymi objawami wystąpienia zakażenia wirusem opryszczki HSV-1 są: swędzenie, pieczenie, uczucie napięcia warg, mrowienie. Objawy te poprzedzają wystąpienie miejscowych zmian skórnych w postaci bolących pęcherzyków, które są wypełnione treścią surowiczą. Pokrywy powstałych pęcherzyków pękają, co w następnym etapie generuje pojawienie się nadżerek, które pokrywają się strupem. Okres wylęgania zazwyczaj liczy od 2 do 12 dni. Zakażenie wirusem opryszczki może mieć przebieg objawowy lub bezobjawowy. Często występuje sytuacja, w której zakażenie pierwotne ma przebieg bezobjawowy. Dane literaturowe podają, iż opryszczka spowodowana wirusem HSV-1 w 15–40% przypadkach ma charakter nawrotowy. Nawroty cechują się natomiast lżejszym przebiegiem i krótszym czasem trwania. Czynnikami wyzwalającymi nawrót choroby mogą być: stres, przemęczenie, silne promieniowanie słoneczne, miesiączka, wysoka gorączka, przeziębienie, słabsza odporność organizmu, mikrourazy powstałe w wyniku zabiegów kosmetycznych. Objawy opryszczki mają możliwość zlokalizowania się w każdym miejscu, najczęściej zmiany chorobowe pojawiają się jednak na granicy skóry i błony śluzowej. Wirus HSV-1 najczęściej powoduje objawy dotyczące twarzy (czerwień wargowa, błona śluzowa jamy ustnej, okolice nosa), tułowia oraz rąk. Natomiast rzadko wirus HSV-1 powoduje zmiany chorobowe w obrębie narządów płciowych. Opryszczka – leczenie opryszczki wargowej Maść i krem opryszczkę W leczeniu opryszki wargowej najbardziej popularną substancją jest acyklowir. Lek ten stosowany jest w postaci kremu lub żelu, a także tabletek, które dostępne są na receptę lub bez recepty. Acyklowir jest lekiem, który ingeruje w procesy replikacji wirusów wewnątrz zakażonych komórek. Należy do grupy inhibitorów polimerazy DNA. Literatura naukowa podaje, iż acyklowir nie powinien być stosowany w postaci kremów lub maści przy opryszczce wargowej (lecz tabletek), mimo, iż jest to jeden z popularniejszych sposobów użycia tej substancji. Wskazuje się, iż w tym wypadku skuteczność acyklowiru nie przewyższa skuteczności maści cynkowej. Natomiast inne źródła literaturowe podają, iż stosowanie acyklowiru miejscowo w postaci kremu skraca czas trwania choroby o 2 dni. W leczeniu wykorzystać także można maść z tlenkiem cynku oraz maść z ekstraktem z melisy, które hamują namnażanie wirusa. Plastry na opryszczkę W celu ograniczenia rozprzestrzeniania się wirusa oraz zmniejszenia ryzyka dalszego zakażenia można zastosować specjalne plastry na opryszczkę. Plastry hydrokoloidowe na opryszczkę wargową opierają swoje działanie na metodzie gojenia się ran w wilgotnym środowisku, dzięki czemu nie dochodzi do tworzenia się strupa, zmniejszone zostaje także ryzyko pojawienia się blizny. Plastry na opryszczkę są przeważnie przezroczyste i cienkie, dzięki czemu są niemal niewidoczne. Leki antywirusowe na receptę Do leków antywirusowych na receptę stosowanych w zakażeniu wirusem HSV-1 zaliczmy: acyklowir, walacyklowir. Warto pamiętać, iż w mało nasilonych objawach można zastosować preparaty miejscowe, natomiast kiedy objawy będą niepokoić i nasilać się warto skonsultować się z lekarzem, który może przepisać leki antywirusowe na receptę. Opryszczka – powikłania Powikłaniem opryszczki wargowej może być wyprysk opryszczkowaty Kaposiego, który charakteryzuje się rozległymi zmianami opryszczkowymi. Może dotyczyć infekcji w przebiegu pierwotnym lub wtórnym. Na powikłania po opryszczce szczególnie powinny uważać osoby z obniżoną odpornością oraz cierpiące na atopowe zapalenie skóry. Powikłania mogą bowiem generować poważne konsekwencje, stan chorych w ich przebiegu jest zazwyczaj ciężki i często wymagają oni hospitalizacji. Opryszczka – zapobieganie W celu zapobiegania zakażeniom wirusem opryszczki wargowej ważne jest, aby przestrzegać zasad higieny, powinno się również unikać czynników wywołujących nawroty choroby. Należy często myć ręce oraz dbać o odporność organizmu. W trakcie spędzania czasu podczas intensywnego promieniowania słonecznego należy odpowiednio chronić usta, stosując pomadkę z filtrem przeciwsłonecznym oraz głowę, nosząc czapkę bądź kapelusz. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Ból trzustki – objawy i przyczyny, jak boli trzustka? Trzustka jest narządem gruczołowym położonym w górnej części jamy brzusznej. Pełni ona w organizmie bardzo ważną funkcję – odpowiedzialna jest za produkcję soku trzustkowego, który ma w swym składzie enzymy regulujące procesy trawienne, jak również wytwarza ona insulinę i glukagon, czyli hormony wpływające na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy. Najczęstszą dolegliwością, którą odczuwamy przy zaburzonej pracy i chorobach trzustki, jest ból. Jakie zatem przyczyny mogą powodować ból trzustki? Pierwsza pomoc przy zawale Zawał mięśnia sercowego to martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do serca. Do zawału mięśnia sercowego dochodzi najczęściej na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej przez blaszkę miażdżycową. Do zawału zdecydowanie częściej dochodzi u mężczyzn niż u kobiet, zwykle dotyka on osoby po 40 roku życia. Jakie objawy mogą sugerować obecność guza mózgu? Pierwotne nowotwory ośrodkowego układu nerwowego są u dorosłych przyczyną około 3% wszystkich zgonów na nowotwory złośliwe. Większość nowotworów ośrodkowego układu nerwowego jest umiejscowiona wewnątrzczaszkowo, a jedynie co dziesiąty nowotwór rozwija się w kanale kręgowym. Warto wiedzieć, jakie objawy wskazują na rozwijający się nowotwór. Zapomniane choroby zakaźne Obecnie na świecie zaczynają znowu pojawiać się choroby, o których świat już zaczynał zapominać. Ma to związek zarówno z tym, że bardzo dużo ludzi nie chce szczepić swoich dzieci, jak również z tym, że coraz więcej ludzi zwiedza odległe zakątki świata, nie stosując właściwej profilaktyki przed podróżami. O jakich chorobach mowa? Wysypka na brzuchu u dorosłego lub dziecka Każdy z nas nie jeden raz borykał się z problemem zmian skórnych, które lokalizowały się w różnych miejscach ciała. Czasami zmiany te były swędzące, czasami nie odczuwaliśmy natomiast żadnych związanych z nimi dolegliwości. Zdarzało się, że wykwity na skórze były płaskie, innym razem wyraźnie można było je wyczuć i miały one formę grudek lub krostek. Jedną z częstszych lokalizacji wysypki jest brzuch, co dotyczy zarówno ludzi dorosłych, jak i dzieci. Czerniak – objawy, diagnoza, profilaktyka. Najnowsze terapie w leczeniu czerniaka skóry Czerniak występuje rzadziej niż inne rodzaje nowotworów skóry, np. rak podstawnokomórkowy, ale jest bardziej podatny na wzrost i rozprzestrzenianie się. Jeśli uda się go wykryć we wczesnym stadium, rokowania dla pacjenta są bardzo pomyślne. Niestety problemem jest to, że pacjenci z podejrzanymi zmianami zbyt późno zgłaszają się do specjalisty. Jak rozpoznać czerniaka? Jakie są czynniki ryzyka? Paranoja indukowana (Folie a deux) – na czym polega zaburzenie psychiczne znane z filmu „Joker 2”? Wszystko wskazuje na to, że fabuła powstającego filmu „Joker 2" zbudowana zostanie wokół zaburzenia zwanego paranoją indukowaną (folie a deux). Znajomość objawów i charakterystyki tej przypadłości pozwala przewidzieć, o czym będzie opowiadała kontynuacja kinowego przeboju z 2019 roku. Pęknięty ząb – co robić, jak się leczy? Do najczęstszych przyczyn pęknięć zębów należą wady zgryzu, bruksizm, nagryzienie twardego przedmiotu. Uraz pojawia się także jako powikłanie leczenia kanałowego. Pęknięcie może dotyczyć korony zęba, ale też korzenia. Najczęstsze jest to pęknięcie poprzeczne (wzdłuż). Terapia polegW innych sytuacjach konieczne może być leczenie kanałowe czy nawet usunięcie zęba Zastanawiasz się, czy z opryszczką można iść do dentysty? Niezależnie od tego, czy planujesz wykonywanie zabiegów stomatologicznych, czy zwykły przegląd stanu jamy ustnej, lepiej przełożyć wizytę! Po pierwsze, w wyniku szerokiego otwarcia ust może dojść do pękania pęcherzyków. Płyn surowiczy przedostanie się wówczas do Przejdź do zawartości AlgiChlorellaSpirulinaOwoce świataRośliny świataChorobyZdrowieForumSklepAlgiChlorellaSpirulinaOwoce świataRośliny świataChorobyZdrowieForumSklep Opryszczka na ustach – przyczyny i leczenie Opryszczka na ustach – przyczyny i leczenie Opryszczka na ustach nie wiąże się tylko z defektem kosmetycznym, ale również z dyskomfortem oraz dolegliwościami bólowymi. Co przyczynia się do jej powstawania oraz jak leczyć opryszczkę? Podpowiadamy. Spis treściCzym jest opryszczka na ustach?Przyczyny opryszczki na ustachJak objawia się opryszczka na ustach?Czy opryszczka na ustach jest zaraźliwa?Leczenie opryszczki na ustachDomowe sposoby na opryszczkęMiesiączka a opryszczka Czym jest opryszczka na ustach? Opryszczka na ustach jest chorobą zakaźną, którą wywołuje wirus HSV1 i HSV2. Często spotkać się można z jej wymiennymi nazwami tj. skwarka, zimno na ustach, febra,a także opryszczka zwykła. Należy zaznaczyć, że nie uaktywnia się ona w sposób regularny. Wirus może być przez lata uśpiony i czekać na odpowiedni moment, żeby się ujawnić. Wirus opryszczki nie jest leczony i nie ma sposobu na pozbycie się go z organizmu. Często zdarza się, że opryszczka lokalizuje się na czerwieni wargowej. Nie jest to jednak jej jedyne miejsce. Może pojawić się również na skórze wokół ust oraz obejmować nos i dziurki w nosie. Przyczyny opryszczki na ustach Opryszczkę na ustach powoduje obecność wirusa opryszczki HSV1 lub wirusa opryszczki HSV2. Ten pierwszy powoduje opryszczkę w jamie ustnej, nosie oraz opryszczkę narządów płciowych. Z kolei ten drugi przyczynia się w głównej mierze do opryszczki narządów płciowych. Opryszka często ujawnia się w momencie gdy: odporność organizmu jest mniejsza występuje miesiączka jesteśmy zmęczeni i zestresowani zmarzniemy przebywamy na silnym wietrze odwiedzamy solarium długo eksponujemy skórę na działanie promieni UV dotyczy nas anemia oraz niedobory witaminowe Jak objawia się opryszczka na ustach? Opryszczka wargowa objawia się skupiskiem krost oraz owrzodzeń lub też bolesnymi pęcherzykami. Należy zaznaczyć, że powstaje ona w sposób nagły. Początkowo delikatna skóra na ustach staje się zaczerwieniona, napięta oraz odczuwalne jest uczucie jednoczesnego swędzenia i pieczenia. Następnie dochodzi do powstawania niewielkich rozmiarem pęcherzyków, które wypełnione są treścią surowiczą. W tym momencie można zarazić inną osobę. Czas trwania opryszczki wynosi zwykle 7-10 dni, podczas których dochodzi do wysychania pęcherzyków, a także tworzenia się strupka. Warto aby strupek odpadł samodzielnie, żeby uniknąć zakażenia bakteryjnego oraz nieestetycznej blizny. Opryszczka często posiada charakter łagodny, bez występowania tzw. ogólnych symptomów jak np: gorączka, bóle mięśni czy ogólne osłabienie organizmu. Czy opryszczka na ustach jest zaraźliwa? Tak opryszczką można się zarazić, przede wszystkim poprzez kontakt z płynem surowiczym występującym w pęcherzykach. Należy nadmienić, że wirus opryszczki występuje w ślinie chorego, w związku z tym do zarażenia może dojść na skutek bezpośredniego kontaktu z nią, a więc np. przez pocałunek, korzystanie ze wspólnych ręczników, kubków, talerzy. W momencie zarażenia dochodzi do wniknięcia wirusa w błonę śluzową do naczyń krwionośnych wywołując tam stan zapalny. Wirus opryszczki kumuluje się w postaci pęcherzyków przez 6 dni po czym układ immunologiczny reaguje na niego. Pęcherzyki zaczynają pękać, a skóra zaczyna się goić. Leczenie opryszczki na ustach Eliminacja wirusa opryszczki z organizmu niestety nie jest możliwa. W związku z tym na objawy choroby stosuje się zarówno maści z antybiotykiem jak i leki przeciwwiursowe. W sytuacji kiedy dokuczają silne dolegliwości bólowe zalecane są leki znieczulające o działaniu miejscowym. Domowe sposoby na opryszczkę Gdy dotyczy nas problem opryszczki można skorzystać również domowych sposobów jej pozbycia się. Należy do nich olejek z drzewa herbacianego stosowany miejscowo na zmiany aspiryna w połączeniu z odrobiną wody czosnek (smarowanie zmian) okłady z melisy aloes szałwia rumianek mięta Miesiączka a opryszczka Należy nadmienić, że zmiany hormonalne jakie zachodzą w organizmie kobiety podczas miesiączki mogą aktywować w pewien sposób wirusa opryszczki. W związku z tym tuż przed pojawieniem się miesiączki (kilka dni) szczególną uwagę należy zwrócić na higienę dłoni oraz twarzy, szczególnie miejsc w obrębie ust. Olej z czarnuszki w kapsułkach 100% naturalny Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ... Zobacz tutaj ... Podziel się tym ze znajomymi! Podobne wpisy Page load link

Opryszczka jamy ustnej - Forum dla rodzicĂłw: maluchy.pl « ciÄ Ĺźa, porĂłd, zdrowie dzieci - Kamilek2005 napisaĹ w zdrowie i pielÄ gnacja dziecka: Tak jak w tytule! MĂłj 8-miesiÄ czny synek ma opryszczkÄ jamy ustnej. Choroba ta przebiega bardzo boleĹ nie. Nic nie pomaga. ByliĹ my u lekarza i dostaĹ zastrzyki w tyĹ ek.

Co to jest opryszczka i jakie są jej przyczyny? Opryszczkę nazwano pospolitą, ponieważ jest to bardzo częste zakażenie wirusowe u ludzi. Zmiany mogą wywołać dwa blisko ze sobą spokrewnione wirusy: HSV-1 i HSV-2 (skrót od Herpes simplex virus). Pierwszy z wirusów zwykle powoduje opryszczkę w górnej części ciała (wargi i jama ustna), drugi głównie na narządach płciowych, ale zdarza się, też odwrotnie. Zmiany niezależnie od umiejscowienia oraz typu wirusa praktycznie nie różnią się wyglądem. Okres wylęgania opryszczki wynosi od 1 do 26 dni, zwykle 6–8 dni. Wirus opryszczki typu 1 (HSV-1) przenosi się z wydzieliną pęcherzykową, śliną oraz przez bezpośredni kontakt z błonami śluzowymi i skórą, np. przy pocałunkach, czasami przez picie z jednego naczynia, wspólne sztućce, maszynki do golenia czy ręczniki. Najbardziej zaraźliwy jest płyn z pęcherzyków. Oznacza, to że najłatwiej jest się zarazić przez kontakt z pęcherzykami. Ślina osoby zakażonej w czasie objawów opryszczki oraz od czasu do czasu także przy braku objawów, zawiera znacznie mniejsze ilości (100–1000 razy mniej) wirusa opryszczki. Do zakażeń dochodzi zatem zwykle od osób z objawami opryszczki, choć możliwe są od osób bez objawów. Wirus szybko ginie w temperaturze pokojowej oraz po wyschnięciu, dlatego przenoszenie się opryszczki przez przedmioty lub drogą kropelkową należy do rzadkości. Do zakażenia pierwotnego (pierwszego w życiu) dochodzi najczęściej we wczesnym dzieciństwie, jednak opryszczką można zakazić się w każdym wieku. Odsetek dorosłych zakażonych HSV-1 przekracza 90%. Z kolei wirus HSV-2 wywołuje najczęściej zakażenie okolic narządów płciowych i przekazywany jest najczęściej drogą kontaktów seksualnych. Zakażeniu ulegają zwykle osoby dorosłe. Wspólną cechą wirusów opryszczki jest rozwój zakażenia latentnego, czyli trwającego całe życie osoby zakażonej. Większość ludzi zakaża się HSV-1 w dzieciństwie. Do zakażeń HSV-2 dochodzi zwykle po rozpoczęciu życia seksualnego. Kto raz zaraził się opryszczką, będzie już zawsze miał w swoim organizmie wirusa opryszczki i okresowo będzie go wydalał w ślinie lub wydzielinach płciowych. Dzieje się tak, ponieważ po zakażeniu wirusy opryszczki pozostają w organizmie na stałe. Przebywają w stanie „uśpienia” w komórkach zwojów nerwowych i mogą się okresowo uczynniać, zwykle pod wpływem czynników, takich jak infekcja, osłabienie, stres, niedożywienie, miesiączka, wychłodzenie lub działanie promieni słonecznych (opalanie). Jest to opryszczka nawrotowa, zwykle o łagodniejszym przebiegu od zakażenia pierwotnego. Nie ma możliwości całkowitego wyleczenia zakażenia HSV. Jak często występuje opryszczka? Zakażenia wirusami opryszczki są szeroko rozpowszechnione wśród ludzi. Badania serologiczne wskazują, że przeważająca większość dorosłych (do 90%) jest zakażona wirusem HSV-1, a u około co dziesiątego dorosłego występuje zakażenie HSV-2. Mimo częstych kontaktów ze śliną i błonami śluzowymi, np. przy pocałunkach, nie wszyscy ulegają zakażeniu i tylko około połowy zakażonych osób cierpi potem na nawroty opryszczki wargowej – zakażenia są często bezobjawowe. W Polsce odsetek osób z zakażeniem objawowym HSV-1, czyli nawracającą opryszczką, szacowany jest na 60% populacji. Wiele czynników, takich jak: działanie światła słonecznego lub promieniowanie ultrafioletowe (UV), zakażenia górnych dróg oddechowych, gorączka, przemęczenie, urazy, zabiegi stomatologiczne, miesiączka, stosowanie glikokortykosteroidów, operacje chirurgiczne czy stres psychiczny sprzyjają nawrotom opryszczki. Częsta, nawrotowa opryszczka zdarza się u osób z prawidłową odpornością. Nawroty opryszczki wargowej mogą występować co kilka dni, a także w odstępie tygodni, miesięcy lub lat. U zdrowych osób obserwuje się tendencję do coraz rzadszego i łagodniejszego występowania nawrotów opryszczki wraz z upływem czasu. Jak się objawia opryszczka? W miejscu wtargnięcia wirusa, co zwykle następuje przez błonę śluzową, rzadziej przez uszkodzoną skórę, osoba zakażona odczuwa przeczulicę, świąd i pieczenie. Po około 2–3 dniach pojawiają się w zajętej okolicy drobne, bolesne pęcherzyki zapalne wypełnione przeźroczystym płynem, które pękają i pozostawiają bolesne owrzodzenia oraz nadżerki. Zmiany goją się samoistnie, zwykle nie zostawiając śladów. U osób z zakażeniem pierwotnym objawy utrzymują się przez kilka tygodni, w nawrotowym krócej, zwykle przez 10–12 dni. W zależności od umiejscowienia, zakażenia wirusami opryszczki mogą przybierać może różne postacie. Zakażenie HSV-1 zwykle przebiega jako: Opryszczka wargowa. Jest to najczęstsza postać nawrotowa, zwykle o łagodnym przebiegu bez towarzyszących objawów ogólnych. W okolicy ust zwykle w kąciku, na pograniczu błony śluzowej i skóry występują nieliczne skupiska, bolesnych pęcherzyków zapalnych. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej (gingivostomatitis) to zwykle postać pierwotnego zakażenia HSV-1. Pęcherzyki powstają na błonie śluzowej jamy ustnej, po ich pęknięciu tworzą się bolesne nadżerki. Przebieg jest cięższy niż opryszczki wargowej. Występują objawy ogólne: gorączka i złe samopoczucie. Zanokcica opryszczkowa i opryszczka skóry. Zanokcica opryszczkowa jest zakażeniem wału paznokciowego wywołanym przez wirusy opryszczki zwykłej. Zmiany są bolesne i ograniczają się do palców rąk. Zanokcica wywołana przez wirusa HSV-1 często występuje u pracowników ochrony zdrowia, którzy mają kontakt z pacjentami zakażonymi opryszczką – dotyczy np. stomatologów narażonych na kontakt z wydzielinami z jamy ustnej. Podobne zmiany mogą być związane z zakażeniem wirusem HSV-2: występują wówczas wśród dorosłych najczęściej w wieku 20–30 lat po dotykaniu okolic narządów płciowych osób zakażonych wirusem HSV2. Zmiany opryszczkowe mogą także występować w innych okolicach skóry, tzw. opryszczka zapaśników (herpes gladiatorum). Zapalenie spojówek i rogówki (keratitis herpetica, keratitis dendritica) to groźna postać opryszczki, która może doprowadzić do utraty wzroku ze względu na zmętnienie rogówki. Opryszczkowe zapalenie mózgu to choroba bardzo groźna, ale rzadka. Szacowana roczna zapadalność wynosi około 1 na 500 000 osób. Chorują najczęściej dzieci i młodzi ludzie poniżej 20 lat, zwykle w przebiegu zakażenia pierwotnego, oraz dorośli po 50. roku życia, w przebiegu reaktywacji zakażenia. Typowe objawy to: zaburzenia świadomości, zmiany zachowania, gorączka, zaburzenia mowy, niezborność, napady drgawek, niedowłady i porażenia nerwów czaszkowych (objawy ogniskowe). U części chorych występuje obrzęk tarczy nerwu wzrokowego. Śmiertelność chorych nieleczonych sięga 70%. Leczenie acyklowirem zmniejsza śmiertelność do 10–20%. Zapalenie mózgu pozostawia trwałe następstwa (porażenia i inne deficyty neurologiczne) u większości dorosłych chorych. Zakażenia narządowe – np. zapalenie przełyku, zapalenie wątroby, czy opryszczka uogólniona występują najczęściej występuje u pacjentów ze zmniejszoną odpornością, w tym po chemioterapii, otrzymujących leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu narządów czy w przebiegu AIDS, rzadko u osób z prawidłową odpornością. W zaburzeniach odporności przebieg zakażenia HSV jest ciężki, a rokowanie poważne. Zakażenie wirusem opryszczki płciowej (HSV-2) najczęściej przebiega, jako: Opryszczka narządów płciowych: jest prawdopodobnie najczęstszym zakażeniem przenoszonym drogą płciową. Co ważne, większość zakażonych HSV-2 nie zdaje sobie sprawy, że są zakażeni, gdyż przebieg może być skąpoobjawowy, bez typowych pęcherzyków lub zupełnie bezobjawowy. Nawet bez leczenia z czasem objawy stają się coraz łagodniejsze, a nawroty coraz rzadsze. Typowe zmiany towarzyszące zakażeniu narządów płciowych przez HSV-1 lub HSV-2 to zgrupowane zapalne grudki i pęcherzyki na zewnętrznej powierzchni genitaliów, które przypominają opryszczkę na wargach. Zmiany pojawiają się zazwyczaj po 4–7 dniach po kontakcie seksualnym z osobą zakażoną HSV-2 lub HSV-1. Nawroty opryszczki narządów płciowych wywołanej przez HSV-1 są około 6 razy rzadsze niż wywołanej przez HSV-2. Nawrotom opryszczki płciowej często towarzyszy ból, świąd i pieczenie. Ponadto objawy ogólne gorączka, bóle głowy, bóle mięśni, obrzęk i powiększone węzły chłonne pachwinowe oraz złe samopoczucie. Opryszczkowe zapalenie odbytnicy (zapalenie odbytu i odbytnicy) jest u obu płci następstwem stosunków analnych. Zmiany u mężczyzn: występują na żołędzi prącia, napletku, lub na innych częściach okolicy narządów płciowych, w pachwinach, na pośladkach, udach lub wokół odbytu. Z penisa może wyciekać wydzielina. Oddawanie moczu może być utrudnione lub sprawiać ból. Zmiany u kobiet pojawiają się wargach sromowych, łechtaczce lub innych częściach sromu, na pośladkach lub wokół odbytu. Może występować wydzielina z pochwy. Kobiety często skarżą się na bolesne oddawanie moczu oraz tkliwość szyjki macicy przy stosunku. Po 2–3 tygodniach, zmiany przekształcają się w owrzodzenia i nadżerki, czasami pokryte strupem, a potem stopniowo ustępują. W rzadkich przypadkach zajęcie okolicy krzyżowej rdzenia kręgowego może spowodować ostre zatrzymanie moczu oraz objawy zapalenia rdzenia i korzonków nerwowych: ból, utratę lub zaburzenia czucia (parestezje) i wysypki, zwane zespołem Elsberga. Opryszczkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu to najpoważniejsza, ale bardzo rzadka postać zakażenia wirusem HSV-2 o dużej śmiertelności. Przebiega podobnie jak zapalenie mózgu wywołane przez HSV-1. Co robić w razie wystąpienia objawów opryszczki? Łagodne, mało nasilone, miejscowe zmiany wywoływane przez wirusy opryszczki występują tak często, że są powszechnie znane, bagatelizowane i rzadko bywają przyczyną zgłaszania się do lekarza. Zgłosić się do lekarza powinni chorzy z rozległymi zmianami, opryszczką z towarzyszącymi objawami ogólnymi (np. gorączka, bóle mięśni, uczucie rozbicia, złe samopoczucie) oraz współistniejącymi czynnikami ryzyka, np. pacjenci z ciężkimi chorobami skóry, upośledzoną odpornością, leczeni glikokortykosteroidami, chorzy w trakcie chemioterapii nowotworów lub po radioterapii. Pilnego zgłoszenia się do lekarza wymagają chorzy z objawami neurologicznymi, takimi jak: sztywność karku, zaburzenia świadomości czy objawy ogniskowe, a także zmianami w obrębie narządu wzroku. Leczenia wymaga też opryszczka okolic płciowych. Szybkie zgłoszenie się do lekarza jest ważne ze względu na znacznie większą skuteczność leczenia przeciwwirusowego, które zostanie zastosowane na początku zakażenia w porównaniu z leczeniem zastosowanym później. Jak lekarz stawia diagnozę opryszczki? Wygląd zmian opryszczkowych jest na tyle charakterystyczny, że umożliwia ustalenie rozpoznania na podstawie samego badania lekarskiego. Zakażenia narządowe lub ciężki przebieg choroby wymagają zwykle hospitalizacji oraz wykonania badań dodatkowych. Zakażenie wirusami opryszczki można potwierdzić za pomocą badań serologicznych, które wykrywają swoiste przeciwciała, badań PCR, które wykrywają geny wirusów lub hodowli wirusów na kulturach tkankowych. Jakie są sposoby leczenia opryszczki? Miejscowe zmiany o niewielkim nasileniu niekiedy nie wymagają leczenia. Można miejscowo stosować leki przeciwwirusowe: acyklowir, denotywir, dokozanol lub tromantadynę, a także środki łagodzące objawy i wysuszające, np. pastę cynkową. W cięższych postaciach zakażeń opryszczkowych podaje się ogólnoustrojowo (doustnie lub dożylnie) acyklowir – lek przeciwwirusowy który hamuje replikację wirusów HSV. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie opryszczki? Jeżeli ktoś zaraził się wirusem opryszczki (HSV-1 lub HSV-2), już zawsze ten wirus będzie się znajdował w jego organizmie i okresowo będzie go wydalał w ślinie lub wydzielinach płciowych. Z czasem lub pod wpływem długotrwałego leczenia przeciwwirusowego nawroty opryszczki będą coraz łagodniejsze i coraz rzadsze, niemniej nie ma możliwości całkowitego wyleczenia zakażenia HSV. Leki przeciwwirusowe nie niszczą wirusa, hamują tylko jego replikację (mnożenie się). Co trzeba robić po zakończeniu leczenia opryszczki? Po przebyciu pierwotnego zakażenia wirusem opryszczki warto pamiętać o częstych nawrotach zakażenia (ok. połowy zakażonych) i przygotować się na jego wystąpienie. Dlatego chorzy z opryszczką płciową powinni dysponować lekiem przeciwwirusowym, który będzie można zastosować od pierwszych dni reaktywacji zakażenia, a pacjenci po przebyciu zapalenia rogówki powinni pozostawać pod kontrolą okulisty. VXBKP.